สัตว์ทั้งหลาย! มีกรรมเป็นของตน
“กรรม”ย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลาย ให้เลวและดี ต่างกัน
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ เชตวันอาราม เขตกรุงสาวัตถี สุภมาณพโตเทยยบุตรได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า
“ท่านพระโคดม! อะไรหนอ? เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้สัตว์ที่เกิดเป็นมนุษย์ ปรากฎเป็นคนเลวและคนดี คือ มนุษย์ทั้งหลายย่อมปรากฎว่า มีอายุสั้น มีอายุยืน มีโรคมาก มีโรคน้อย มีผิวพรรณทราม มีอำนาจน้อย มีอำนาจมาก มีโภคะ(ทรัพย์)น้อย มีโภคะ(ทรัพย์)มาก เกิดในตระกูลต่ำ เกิดในตระกูลสูง มีปัญญาน้อย มีปัญญามาก..”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
“มาณพ! สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นของตน มีกรรมเป็นทายาท มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลาย ให้เลวและดี ต่างกัน”
จูฬกัมมวิพังคสูตร
พระไตรปิฎกภาษาไทย
ม. อุ. ๑๔/๒๙๐/๓๔๙-๓๕๐
0 comments: