วันอาทิตย์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2564

ตถาคตเลิกให้พรแล้ว

ตถาคตเลิกให้พรแล้ว

[ณ กรุงราชคฤห์ หมอชีวกโกมารภัจจ์ถือผ้าสิไวยกะ (ผ้าเนื้อดีมีชื่อซึ่งหมอชีวกฯได้รับจากการรักษาพระเจ้าจัณฑปัชโชตแห่งกรุงอุชเชนี) เข้าไปหาพระพุทธเจ้าแล้วกล่าวว่า]

ช:  ข้าพระองค์อยากขอพรท่านสักข้อหนึ่ง

พ:  ตถาคตเลิกให้พรแล้ว ชีวก

ช:  ข้าฯจะขอพรที่สมควรและไม่มีโทษ

พ:  จงว่ามาเถิด

ช:  ปกติท่านและพระสงฆ์จะใช้ผ้าบังสุกุล (ผ้าเปื้อนฝุ่นห่อศพหรือผ้าที่คนทิ้งแล้ว) เป็นจีวรอยู่ แต่ผ้าสิไวยกะของข้าฯผืนนี้เป็นผ้าที่พระเจ้าจัณฑปัชโชตให้มา เป็นผ้ามีชื่อเนื้อดีกว่าผ้าอื่นๆมาก ขอท่านโปรดรับผ้าสิไวยกะคู่นี้ของข้าฯและขอท่านอนุญาตให้พระสงฆ์ใช้คหบดีจีวร (จีวรที่มีคนถวาย) ได้ด้วยเถิด

[พระพุทธเจ้ารับผ้าสิไวยกะคู่นั้นแล้วได้แสดงธรรมให้หมอชีวกฯฟังและรับไปปฏิบัติ หลังจากหมอชีวกฯกลับไปแล้ว ท่านได้พูดกับภิกษุทั้งหลายว่า]

พ:  เราอนุญาตคหบดีจีวร จะใช้ผ้าบังสุกุลหรือผ้าคหบดีก็ขึ้นอยู่กับแต่ละรูป แต่เราสรรเสริญการไม่เลือกรับ โดยให้เป็นไปตามมีตามได้

[หลังจากประชาชนในกรุงราชคฤห์รู้ข่าวว่าพระพุทธเจ้าอนุญาตให้ภิกษุใช้คหบดีจีวรได้ ต่างก็พากันดีใจว่าจะได้ถวายทานบำเพ็ญบุญ เพียงวันเดียวจีวรหลายพันผืนก็ได้เกิดขึ้นทั้งในกรุงราชคฤห์และชนบทรอบๆ]

_____

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 จีวรขันธกะ พุทธานุญาตคหบดีจีวร), 2559, น.249-250

รับนิมนต์และสวนที่ถวายโดยหญิงงามเมือง,  อนุญาตน้ำปานะ,  ต้อนรับพระพุทธเจ้าเพราะกลัวโดนญาติว่า,  หลักพิจารณาว่าพระพุทธเจ้าห้ามหรือไม่ห้ามสิ่งใด,  กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1),  (ตอนที่ 2),  (ตอนที่ 3),   (ตอนที่ 4)หมอรักษาพระพุทธเจ้า,  ไม่ฉันเนื้อใน 3 กรณีเหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืม,  พระพุทธเจ้ารับการรักษาและรับจีวรจากหมอชีวกโกมารภัจจ์






Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: