วันศุกร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2564

แก้ปัญหาภิกษุโกสัมพีทะเลาะกัน (ตอนที่ 4)

in พระพุทธศาสนา published on ตุลาคม 22, 2564 leave a reply

[ณ สวนของพระอนุรุทธะ พระนันทิยะ และพระกิมพิละที่ปาจีนวังสทายวัน พระพุทธเจ้าได้พูดว่า]

พ: อนุรุทธะ พวกเธอพออยู่กันได้ไหม บิณฑบาตอาหารกันลำบากไหม ?

อ: อยู่กันได้ท่าน ไม่ลำบาก

พ: พวกเธออยู่ด้วยกันดีไหม มองตารักใคร่กลมเกลียวกันดุจน้ำกับน้ำนมสดอยู่ไหม ?

อ: เป็นเช่นนั้นท่าน

พ: พวกเธอใช้วิธีอะไร

อ: ข้าพระองค์คิดว่า เป็นโชคดีของเราที่ได้อยู่ร่วมกับเพื่อนที่ตั้งอยู่ในธรรม ปฏิบัติพรหมจรรย์เหมือนกัน มีเมตตาต่อกันในการใช้วาจาคำพูด ในทางความคิด และในการปฏิบัติต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่เอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ พึงรับฟังยอมตามท่านเหล่านี้ ด้วยวิธีแบบนี้ แม้กายของพวกข้าฯจะต่างกัน แต่ใจกลับเหมือนเป็นดวงเดียวกัน

[ฝ่ายพระนันทิยะและพระกิมพิละก็กล่าวเช่นเดียวกันนี้กับพระพุทธเจ้า]

พ: พวกเธอยังมีความเพียรเผากิเลส เป็นผู้มีใจเด็ดเดี่ยว ไม่ประมาทอยู่ไหม ?

อ: ยังเป็นอยู่ท่าน

พ: พวกเธอใช้วิธีอะไร ?

อ: ในกลุ่มพวกข้าฯ รูปใดกลับจากบิณฑบาตมาก่อน รูปนั้นก็จัดการปูที่รองนั่ง ตั้งนำ้ล้างเท้า และที่เช็ดเท้าไว้ ล้างสำรับกับข้าวตั้งไว้ ตั้งน้ำฉันไว้ รูปใดกลับจากบิณฑบาตทีหลัง ถ้ามีอาหารที่ฉันแล้วเหลืออยู่ ถ้ารูปนั้นต้องการฉัน ก็ฉัน ถ้าไม่ต้องการก็เททิ้งหรือล้างเสีย เก็บที่รองนั่ง เก็บน้ำล้างเท้าและตั่งที่เช็ดเท้า ล้างสำรับกับข้าวแล้วเก็บไว้ เก็บน้ำฉัน กวาดโรงฉัน

รูปใดเห็นหม้อน้ำฉัน หม้อน้ำใช้ หรือน้ำในห้องน้ำว่างเปล่า รูปนั้นก็ตักน้ำตั้งไว้

อีกทั้งพวกข้าฯ ก็จะนั่งประชุมสนทนาธรรมกันตลอดคืนยันรุ่งเช้าทุกๆ 5 วันด้วย

[เมื่อฟังแล้ว พระพุทธเจ้าก็แสดงธรรมให้ทั้งสามท่านรับนำไปปฏิบัติต่อไป จากนั้นได้ออกเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านปาริไลยกะ]

_________

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 โกสัมพิขันธกะ เสด็จปาจีนวังสทายวัน), 2559, น.453-456