หลักการชม
ปจฺจกฺเข ครโว สํเส, ปโรกฺเข มิตฺตพนฺธเว;
กมฺมนฺเต จ ทาสภจฺเจ, ปุตฺตทาเร สํเส มเต.
พึงสรรเสริญครูที่ต่อหน้า พึงยกย่องมิตรและญาติที่ลับหลัง
พึงชมเชยคนใช้แลลูกจ้างเมื่อทำงาน พึงยกย่องบุตรและภริยาคราสิ้นใจแล้ว.
(ธัมมนีติ กตกถา ๒๑๗)
ศัพท์น่ารู้ :
ปจฺจกฺเข (ต่อหน้า, ประจักษ์, ชัดเจน, แจ่มแจ้ง, แน่นอน) ปจฺจกฺข+สฺมึ
ครโว (ครู, คนที่ควรเคารพ ท.) ครุ+โย
สํเส (สรรเสริญ, เยินยอ, ยกย่อง, ชมเชย) √สํส+อ+เอยฺย ภูวาทิ. กัตตุ.
ปโรกฺเข (ลับหลัง, พ้นสายตา, เกินวิสัยทัศน์) ปโรกฺข+สฺมึ
มิตฺตพนฺธเว (มิตรและญาติ, เพื่อนและเผ่าพันธุ์ ท.) มิตฺต+พนฺธว > มิตฺตพนฺธว+โย
กมฺมนฺเต (ในการงาน, เวลาทำงาน) กมฺมนฺต+สฺมึ
จ (ด้วย, และ) นิบาตอรรถรวบรวม
ทาสภจฺเจ (ทาสและคนใช้, บ่าวและลูกจ้าง ท.) ทาส+ภจฺจ > ทาสภจฺจ+โย
ปุตฺตทาเร (บุตรและทาระ, ลูกและภริยา ท.) ปุตฺต+ทาร > ปุตฺตทาร+โย
สํเส (สรรเสริญ, ยกยอง, ชมเชย)
มเต (ในเวลาตายไปแล้ว, ผู้ตายไปแล้ว) มต+สฺมึ, มต+โย
อีกสำนวนหนึ่งจาก โลกนีติไตรพากย์ (ธัมมนีติ) ของ เสฐียรโกเศศ-นาคประทีป ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้
พึงสรรเสริญครูต่อหน้า พึงสรรเสริญมิตรแล พวกพ้องลับหลัง พึงสรรเสริญทาสแลทนายใช้ ในเมื่อแล้วกิจ พึงสรรเสริญบุตรแลภริยาเมื่อตายแล้ว.
อีกสำนวนหนึ่ง จากราชนีติ ธรรมนีติ โดย นายทอง หงศ์ลดารมภ์ (มหากิม) ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้
ควรสรรเสริญครูต่อหน้า ควรสรรเสริญญาติมิตรในเวลาลับหลัง
ควรสรรเสริญคนใช้เมื่อเสร็จกิจแล้ว แต่ควรสรรเสริญลูกเมียเมื่อตายแล้ว.
Credit: Palipage : Guide to Language - Pali
0 comments: