การไม่ให้ใช้ฉันท์ (ซึ่งเป็นร้อยกรองที่พราหมณ์และชนชั้นสูงใช้กันในวงจำกัดและถือว่าศักดิ์สิทธิ์) ในการถ่ายทอดคำสอน
[ณ กรุงสาวัตถี ภิกษุพี่น้อง 2 รูป คือ เมฏฐะและโกกุฏฐะซึ่งเกิดในตระกูลพราหมณ์ ได้เข้าไปหาพระพุทธเจ้าแล้วกล่าวว่า]
ภ: เวลานี้ ภิกษุต่างชาติต่างโคตรต่างสกุลได้พากันเข้ามาบวช ซึ่งภิกษุเหล่านี้จะทำให้คำพูดของพระพุทธเจ้าผิดเพี้ยนไปเพราะต่างก็ใช้ภาษาของตัวเองในการเรียนและถ่ายทอด พวกเรามาใช้ฉันท์ในการถ่ายทอดคำสอนของท่านดีกว่า
พ: พวกเธอเป็นคนที่ใช้ไม่ได้ ทำไมถึงคิดจะใช้ฉันท์ (ซึ่งเป็นร้อยกรองที่พราหมณ์และชนชั้นสูงใช้กันในวงจำกัดและถือว่าศักดิ์สิทธิ์) ในการถ่ายทอดคำสอนของเรา การทำแบบนี้ไม่ได้ทำให้คนหันมาเลื่อมใส
ภิกษุทั้งหลาย คำสอนของเราจะไม่ใช้ฉันท์ในการถ่ายทอด ภิกษุรูปใดใช้จะต้องอาบัติ เราอนุญาตให้เรียนคำสอนของเราโดยใช้ภาษาของตัวเองได้
_________
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 9 (พระวินัยปิฎก จุลวรรค ภาค 2 ขุททกวัตถุขันธกะ เรื่องทรงห้ามยกพุทธวจนะขึ้นโดยฉันท์), 2559, น.68-69
(ดูประกอบ The Life of the Buddha: According to the Pali Canon - Bhikkhu Nanamoli (แปลจากพระไตรปิฎกบาลี), 2017 printing, น.173
กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1), (ตอนที่ 2), (ตอนที่ 3), (ตอนที่ 4), หมอรักษาพระพุทธเจ้า, ไม่ฉันเนื้อใน 3 กรณี, เหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืม, พระพุทธเจ้ารับการรักษาและรับจีวรจากหมอชีวกโกมารภัจจ์, ตถาคตเลิกให้พรแล้ว, คุณ 5 ข้อของการนอนแบบมีสติรู้ตัว, แก้ปัญหาภิกษุโกสัมพีทะเลาะกัน (ตอนที่ 1), (ตอนที่ 2), (ตอนที่ 3), (ตอนที่ 4), (ตอนที่ 5), (ตอนจบ), "คว่ำบาตร" มีที่มาอย่างไร, เรื่องไม้ชำระฟัน
0 comments: