วันพฤหัสบดีที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2564

กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 4)

กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 4)

[ณ กรุงราชคฤห์ พระเจ้าพิมพิสารได้เล่าให้เจ้าชายอภัยฟังว่า]

พ:  อภัย พ่อเป็นริดสีดวงจนเปื้อนกางเกง พวกสนมเห็นก็ล้อเลียนพ่อว่า มีประจำเดือน อีกไม่นานอาจจะมีลูก แต่ก็เอาเถอะ เจ้าช่วยหาหมอมารักษาให้ที

อ: ท่านพ่อ นายชีวกเป็นหมอประจำตัวข้า เป็นคนหนุ่ม มีความรู้ เขาจะรักษาท่านได้

[เจ้าชายอภัยได้บอกให้ชีวกฯไปรักษาพระราชา ชีวกฯรับคำแล้วเอาเล็บตักยาเดินไปหาพระเจ้าพิมพิสาร หลังจากตรวจโรคแล้วก็ทายาให้ ซึ่งพอท่านหายขาดด้วยการทายาเพียงครั้งเดียว ก็ได้สั่งให้สตรี 500 นางยกเครื่องประดับให้ชีวกฯ แต่ชีวกฯตอบว่า]

ช:  อย่าเลยท่าน ขอท่านโปรดระลึกว่าเป็นหน้าที่ของข้าเถิด

พ:  ถ้าอย่างนั้น เจ้าจงมาดูแลเรากับพวกฝ่ายใน และเหล่าภิกษุสงฆ์ที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขเถิด

ช:  เป็นพระมหากรุณา

[หลังจากนั้น หมอชีวกฯได้รักษาโรคปวดศีรษะของเศรษฐีชาวราชคฤห์ด้วยการเปิดกระโหลกศีรษะ รักษาอาการท้องไม่ย่อยถ่ายไม่สะดวกเพราะเนื้องอกในลำไส้ของลูกเศรษฐีชาวพาราณสีด้วยการผ่าตัด และรักษาโรคผอมเหลืองของพระเจ้าจัณฑปัชโชตแห่งกรุงอุชเชนีด้วยเนยใสหุงกับยานานาชนิดโดยกรณีหลังนี้ หมอชีวกฯได้รับผ้าสิไวยกะ (ผ้าเนื้อดีมีชื่อ) เป็นสิ่งตอบแทน ซึ่งหมอชีวกฯคิดว่าผ้าเนื้อดีขนาดนี้คู่ควรกับพระเจ้าพิมพิสารหรือพระพุทธเจ้าเท่านั้น]

________

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 จีวรขันธกะ พุทธานุญาตคหบดีจีวร), 2559, น.237-246

 รับนิมนต์และสวนที่ถวายโดยหญิงงามเมือง,  การกล่าวไตรสรณคมน์ (การถึงที่พึ่งทั้งสาม) 3 ครั้ง,  ฉันเนื้อได้ด้วยเงื่อนไข 3 ข้อ,  อนุญาตน้ำปานะ,  ต้อนรับพระพุทธเจ้าเพราะกลัวโดนญาติว่า,  หลักพิจารณาว่าพระพุทธเจ้าห้ามหรือไม่ห้ามสิ่งใด,  กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1),  (ตอนที่ 2),  (ตอนที่ 3),   (ตอนที่ 4)หมอรักษาพระพุทธเจ้า,  ไม่ฉันเนื้อใน 3 กรณีเหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืม,  พระพุทธเจ้ารับการรักษาและรับจีวรจากหมอชีวกโกมารภัจจ์




Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: