กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 4)
[ณ กรุงราชคฤห์ พระเจ้าพิมพิสารได้เล่าให้เจ้าชายอภัยฟังว่า]
พ: อภัย พ่อเป็นริดสีดวงจนเปื้อนกางเกง พวกสนมเห็นก็ล้อเลียนพ่อว่า มีประจำเดือน อีกไม่นานอาจจะมีลูก แต่ก็เอาเถอะ เจ้าช่วยหาหมอมารักษาให้ที
อ: ท่านพ่อ นายชีวกเป็นหมอประจำตัวข้า เป็นคนหนุ่ม มีความรู้ เขาจะรักษาท่านได้
[เจ้าชายอภัยได้บอกให้ชีวกฯไปรักษาพระราชา ชีวกฯรับคำแล้วเอาเล็บตักยาเดินไปหาพระเจ้าพิมพิสาร หลังจากตรวจโรคแล้วก็ทายาให้ ซึ่งพอท่านหายขาดด้วยการทายาเพียงครั้งเดียว ก็ได้สั่งให้สตรี 500 นางยกเครื่องประดับให้ชีวกฯ แต่ชีวกฯตอบว่า]
ช: อย่าเลยท่าน ขอท่านโปรดระลึกว่าเป็นหน้าที่ของข้าเถิด
พ: ถ้าอย่างนั้น เจ้าจงมาดูแลเรากับพวกฝ่ายใน และเหล่าภิกษุสงฆ์ที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขเถิด
ช: เป็นพระมหากรุณา
[หลังจากนั้น หมอชีวกฯได้รักษาโรคปวดศีรษะของเศรษฐีชาวราชคฤห์ด้วยการเปิดกระโหลกศีรษะ รักษาอาการท้องไม่ย่อยถ่ายไม่สะดวกเพราะเนื้องอกในลำไส้ของลูกเศรษฐีชาวพาราณสีด้วยการผ่าตัด และรักษาโรคผอมเหลืองของพระเจ้าจัณฑปัชโชตแห่งกรุงอุชเชนีด้วยเนยใสหุงกับยานานาชนิดโดยกรณีหลังนี้ หมอชีวกฯได้รับผ้าสิไวยกะ (ผ้าเนื้อดีมีชื่อ) เป็นสิ่งตอบแทน ซึ่งหมอชีวกฯคิดว่าผ้าเนื้อดีขนาดนี้คู่ควรกับพระเจ้าพิมพิสารหรือพระพุทธเจ้าเท่านั้น]
________
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 จีวรขันธกะ พุทธานุญาตคหบดีจีวร), 2559, น.237-246
รับนิมนต์และสวนที่ถวายโดยหญิงงามเมือง, การกล่าวไตรสรณคมน์ (การถึงที่พึ่งทั้งสาม) 3 ครั้ง, ฉันเนื้อได้ด้วยเงื่อนไข 3 ข้อ, อนุญาตน้ำปานะ, ต้อนรับพระพุทธเจ้าเพราะกลัวโดนญาติว่า, หลักพิจารณาว่าพระพุทธเจ้าห้ามหรือไม่ห้ามสิ่งใด, กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1), (ตอนที่ 2), (ตอนที่ 3), (ตอนที่ 4), หมอรักษาพระพุทธเจ้า, ไม่ฉันเนื้อใน 3 กรณี, เหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืม, พระพุทธเจ้ารับการรักษาและรับจีวรจากหมอชีวกโกมารภัจจ์
0 comments: