วันพฤหัสบดีที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2564

กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 2)

กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 2)

[ณ กรุงตักกสิลา ชีวกโกมารภัจจ์ซึ่งแอบออกจากวังที่กรุงราชคฤห์ ได้รอนแรมเดินทางมาหาอาจารย์หมอผู้มีชื่อเสียงโด่งดังถึงที่สำนัก]

ช:  ท่านอาจารย์ ผมอยากจะขอศึกษาศิลปวิทยาความรู้

อ:  ก็จงศึกษาดู

[ชีวกฯเรียนวิชาได้มาก เข้าใจได้เร็ว และจำได้ไม่ลืม จนเวลาล่วงมา 7 ปี ชีวกฯได้เข้าไปคุยกับอาจารย์ว่า]

ช:  ท่านอาจารย์ ผมเรียนวิชาได้มาก เข้าใจได้เร็ว และจำได้ไม่ลืม นี่ก็ผ่านมา 7 ปีแล้ว เมื่อไหร่ถึงจะเรียนจบสักที

อ:  ชีวก เธอลองถือเสียมไปรอบนครตักกสิลา ระยะทาง 1 โยชน์ (16 กิโลเมตร) ตรวจดูสิ่งใดที่ไม่ใช่ตัวยา ให้ขุดสิ่งนั้นมา

[หลังจากชีวกฯได้เดินดูแล้ว ได้กลับไปบอกอาจารย์ว่า]

ช:  ผมเดินรอบแล้ว ไม่เห็นสิ่งที่ใช้เป็นยาไม่ได้เลยซักอย่าง

อ: ชีวก เธอเรียนจบแล้ว เท่านี้เธอก็พอเลี้ยงชีพได้แล้ว

[จากนั้น ชีวกฯได้ออกเดินทางกลับกรุงราชคฤห์ แต่ในระหว่างทาง เสบียงที่ติดตัวมาเกิดหมดลงที่กรุงสาเกต จึงคิดว่าเส้นทางจากนี้กันดารน้ำอาหาร เราคงต้องหยุดหาเสบียงเพิ่มที่นี่]

________

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 จีวรขันธกะ พุทธานุญาตคหบดีจีวร), 2559, น.233-234

 รับนิมนต์และสวนที่ถวายโดยหญิงงามเมือง,  การกล่าวไตรสรณคมน์ (การถึงที่พึ่งทั้งสาม) 3 ครั้ง,  ฉันเนื้อได้ด้วยเงื่อนไข 3 ข้อ,  อนุญาตน้ำปานะ,  ต้อนรับพระพุทธเจ้าเพราะกลัวโดนญาติว่า,  หลักพิจารณาว่าพระพุทธเจ้าห้ามหรือไม่ห้ามสิ่งใด,  กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1),  (ตอนที่ 2),  (ตอนที่ 3),   (ตอนที่ 4)หมอรักษาพระพุทธเจ้า,  ไม่ฉันเนื้อใน 3 กรณีเหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืม,  พระพุทธเจ้ารับการรักษาและรับจีวรจากหมอชีวกโกมารภัจจ์



Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: