เป็นเหมือน “หมาขี้เรื้อน” มีความเห็นผิด จะอยู่ที่ไหนๆ ประเทศไหนๆ ก็ไม่สบาย

เป็นเหมือน “หมาขี้เรื้อน” มีความเห็นผิด จะอยู่ที่ไหนๆ ประเทศไหนๆ ก็ไม่สบาย

…. “ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย! ท่านเห็นไหมว่า เมื่อตอนเย็นวันนี้ หมาป่าตัวหนึ่งมันเดินอยู่ที่นี่ เห็นไหม? มันจะยืนอยู่มันก็เป็นทุกข์ มันจะวิ่งไปมันก็เป็นทุกข์ มันจะนั่งอยู่ก็เป็นทุกข์ มันจะนอนอยู่ก็เป็นทุกข์ เข้าไปในโพรงไม้มันก็เป็นทุกข์ จะเข้าไปอยู่ในถ้ำก็ไม่สบาย มันก็เป็นทุกข์

…. เพราะมันเห็นว่า..การยืนอยู่นี้ ไม่ดี, การนั่งไม่ดี, การนอนไม่ดี, พุ่มไม้นี้ไม่ดี, โพรงไม้นี้ไม่ดี, ถ้ำนี้ไม่ดี, มันก็วิ่งอยู่ตลอดเวลา นั้น

…. ความจริง! หมาป่าตัวนั้น..“มันเป็นขี้เรือน” มันไม่ใช่เป็นเพราะพุ่มไม้ หรือโพรงไม้ หรือถ้ำ หรือการยืน การเดิน การนั่ง การนอน มันไม่สบายเพราะมันเป็นขี้เรื้อน

…. ภิกษุทั้งหลาย นี้ก็เหมือนกัน ความไม่สบายนั้นคือ “ความเห็นผิด” ที่มีอยู่ ไปยึดธรรมที่มีพิษไว้มันก็เดือดร้อน ไม่สำรวมสังวรอินทรีย์ทั้งหลาย แล้วก็ไปโทษแต่สิ่งอื่น ไม่รู้เรื่องของเจ้าของ(ของตัวเอง) ไปอยู่วัดหนองป่าพงก็ไม่สบาย ไปอยู่อเมริกาก็ไม่สบาย ไปอยู่กรุงลอนดอนก็ไม่สบาย ไปอยู่วัดป่าบุ่งหวายก็ไม่สบาย ไปอยู่ทุกๆสาขาก็ไม่สบาย ที่ไหนๆก็ไม่สบาย นี่คือ “ความเห็นผิด” นั้นยังมีอยู่ในตัวเรา นั่นเอง

…. มีความเห็นผิด ยังไปยึดมั่นถือมั่นในธรรมอันมีพิษไว้ในใจของเราอยู่ อยู่ที่ไหนก็ไม่สบายทั้งนั้น นั่นคือ..เหมือนกันกับสุนัขนั่น ถ้าหากโรคเรื้อนมันหายแล้ว มันจะอยู่ที่ไหนมันก็สบาย อยู่กลางแจ้งมันก็สบาย อยู่ในป่ามันก็สบาย อย่างนี้ ผมนึกอยู่บ่อยๆ แล้วผมก็นำมาสอนพวกท่านทั้งหลายอยู่เรื่อย เพราะธรรมตรงนี้มันมีประโยชน์มาก” - หลวงพ่อชา สุภัทโท

ที่มา : หนังสือรวบรวมคำอุปมา “เหมือนกับใจ คล้ายกับจิต” ของ พระโพธิญาณเถร ( ชา สุภทฺโท ), ธรรมะเพื่อทางพ้นทุกข์ โดย ท. ส. ปัญญาวุฑโฒ

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share