อสารธรรม คือธรรมอันไม่มีแก่นสาร

อสารธรรม คือธรรมอันไม่มีแก่นสาร หรือธรรมอันบุคคลผู้มีความเห็นผิดและมีความดำริผิดเข้าไปยึดมั่นถือมั่นว่า “เป็นประโยชน์ของเรา” แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์อันยั่งยืนแท้จริง มี ๓ ประการ ได้แก่

๑. ปัจจัย ๔ อันเป็นเครื่องอาศัยของชีวิต ๔ อย่าง คือ ๑.๑ ผ้านุ่งห่ม ๑.๒ อาหาร ๑.๓ ที่อยู่อาศัย ๑.๔ ยารักษาโรค

๒. มิจฉาทิฐิมีวัตถุ ๑๐ คือความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรมในเรื่องเหล่านี้ คือ ๒.๑ ความเห็นว่า “ทานที่บุคคลให้แล้วไม่มีผล” ๒.๒ ความเห็นว่า “การบูชาพระรัตนตรัยไม่มีผล” ๒.๓ ความเห็นว่า “การบูชาเทวดาไม่มีผล” ๒.๔ ความเห็นว่า “ผลวิบากของกรรมดีและกรรมชั่วไม่มี” ๒.๕  ความเห็นว่า “โลกนี้ไม่มี” ๒.๖ ความเห็นว่า “โลกหน้าไม่มี” ๒.๗ ความเห็นว่า “มารดาไม่มีคุณ” ๒.๘ ความเห็นว่า “บิดาไม่มีคุณ” ๒.๙ ความเห็นว่า “สัตว์ที่จุติและเกิดไม่มี” ๒.๑๐ ความเห็นว่า “สมณพราหมณ์ ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ รู้ยิ่งเห็นแจ้งประจักษ์ซึ่งโลกนี้และโลกหน้าด้วยตนเองแล้ว ประกาศให้ผู้อื่นรู้ได้ ไม่มีในโลก” คือเห็นว่า ไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นพระอรหันต์ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง

๓. ธรรมเทศนาอันเป็นอุปนิสัยแห่งมิจฉาทิฐินั้น คือธรรมที่ผู้แสดงหรือผู้สอนอบรมสั่งสอนเพื่อให้ผู้ฟังยึดถือจนเป็นอุปนิสัยแห่งความเห็นผิดตามไปด้วย

สภาพทั้ง ๓ ประการนี้ ชื่อว่าเป็นอสาระ  เพราะว่า ปัจจัย ๔ แม้จะเป็นเครื่องเกื้อหนุนหรือเป็นสิ่งของสำหรับอาศัยใช้ดำรงชีวิต แต่ก็เป็นเครื่องอาศัยใช้ดำรงชีวิตในโลกนี้เท่านั้น หาได้เป็นสมบัติที่จะติดตามตัวเราไปสู่ปรโลกเบื้องหน้าไม่  แม้ความเห็นผิดทั้ง ๑๐ ประการก็เป็นอสาระ เพราะเป็นเหตุให้บุคคลไม่เชื่อมั่นในการสร้างคุณงามความดีไว้และยังเป็นปัจจัยให้กระทำกรรมชั่วอีก  และการเรียนการสอนธรรมอันใดหรือวิชาการอันใดก็ตาม ที่ผู้แสดงมุ่งหวังเพื่อให้ผู้เรียนหรือผู้ฟังเกิดความเห็นผิดจนกลายเป็นมิจฉาทิฐิ ธรรมหรือวิชาการอันนั้นก็จัดเป็นอสารธรรมเช่นเดียวกัน

สาระธรรมจากพระคาถาธรรมบทเรื่องสัญชัยปริพาชก

พระมหาวัชระ เชยรัมย์, 16/3/64

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share