พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้อย่างนี้ว่า "ถ้าเห็นสักว่าเห็น ได้ยินสักว่าได้ยิน ฯลฯ แล้วเมื่อนั้นจะไม่มี ตัวเธอ เกิดขึ้น" "ไม่มีตัวเธอเกิดขึ้น" ก็ไม่มีปัญหา คือไม่มีอยู่ที่ไหน หรือไปไหน มาไหน แม้จะตายไปก็ไม่มีทั้งนั้น
เพราะว่าไม่มีตัวเรา ไม่มีตัวกู - ของกูเกิดขึ้น นี่เรียกว่าเหมือนกับตบมือข้างเดียว ตบไปเถอะ ก็มีแต่ผล คือ ความสงบเย็นเป็นนิพพาน เบ็นธรรมะสูงสุด คือเป็นนินพาน ดังนั้น เราเรียกว่า "เสียงที่ดังที่สุด ก้องไปไกลทั่วจักรวาล คือเสียงแห่งนิพพาน"
ตบมือข้างเดียว มีเสียงก้องไปทั่วจักรวาล ตบมือสองข้าง ดังเปาะแปะอยู่ที่ตรงนี้ ไม่กี่วา ถ้าความคิดของใครชอบอย่างนี้ ก็ยึดถือเอาปริศนาข้อนี้ ว่าเสียงของการตบมือข้างเดียวนี้แหละ ดังก้องไปทั่วจักรวาล แล้วยังจะยิ่งกว่านั้น คือมันจะซึมชาบเข้าไปในแผ่นดิน หรือว่าในทุกหนทุกแห่ง ไม่มียกเว้นอะไร คือความไม่ยึดถือให้เกิดเป็นตัวกู - ของกูขึ้นมา ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ข้างเดียวนั้น มันจะทำอะไรก็ให้ทำไปเถอะ แต่ไม่มีปฏิกิริยาที่จะเกิดขึ้น เป็นตัณหา อุปาทาน เป็นต้น
ปริศนานี้เรียกว่า "ตบมือข้างเดียวเสียงดังไม่มีที่สิ้นสุด" เสียงดังมีประมาณไม่มีที่สิ้นสุด
ปฏิปทาปริทรรศน์ (น.๑๘๙), ธรรมโฆษณ์ l พุทธทาสภิกขุ
Credit: สโมสรธรรมทาน - co dhamma space
0 comments: