หากมีสิทธิ์เลือก ก็จงเลือกความถูกต้องคือดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม อย่าเลือกความถูกใจคือปล่อยใจให้ไหลไปตามอำนาจของกิเลสประพฤติตนผิดศีลธรรมอันดีงาม
เพราะความสุขอันเกิดจากการสนองกิเลสคือราคะโทสะโมหะเป็นต้นเป็นกรรมวัฏคือกรรมทำให้วน การที่สัตว์ตายแล้วจะต้องเกิดอีก เกิดๆ ตายๆ ไม่มีเวลาสิ้นสุด ต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏะ จมอยู่สงสาร เพราะจิตอันเศร้าหมองให้ความทุกข์ในอบายภูมิ หาใช่ความสุขอันเป็นความหลุดพ้นจากอำนาจของกิเลสไม่ หากรากเหง้าแห่งราคะโทสะและโมหะยังมีอยู่ มีหรือที่จะไม่กลับมาทำกรรมชั่วอีก แล้วจะหลุดพ้นจากทุกข์คือการเวียนว่ายตายเกิดนี้ได้อย่างไร ? นี้คือความสุขที่จอมปลอม
ส่วนความทุกข์ใดที่เกิดจากการทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพโดยชอบที่จำต้องเหน็ดเหนื่อยไม่สุขสบายกายบ้างแต่ได้ดำรงตนอยู่ในสุจริตธรรมก็ดี หรือความทุกข์เหนื่อยเหน็ดกับใจที่จำต้องบังคับตนเองให้ตั้งอยู่ในความดีอันเป็นการฝืนกระแสแห่งกิเลสแม้เห็นผู้อื่นทำแล้วจะได้ทุกสิ่งที่ตนอยากได้ก็ตามโดยเห็นความเป็นกรรมชั่วอันจะให้ผลเป็นความทุกข์ในอนาคตก็ดี หรือความทุกข์อันเกิดจากการทำความดีบำเพ็ญบารมีแม้เหนื่อยยากก็เหนื่อยหายแต่เครื่องหมายแห่งกรรมดีที่เราทำแล้วก็ยังมีอยู่ก็ดี ทุกข์เหล่านี้เป็นการลงทุนสร้างสุขสร้างทางพ้นทุกข์ให้แก่ตน เพราะเห็นความสุขหรือสังขารที่ถูกปรุงแต่งขึ้นนั้นเป็นอนัตตา อันมีความแปรเปลี่ยนไปไม่อยู่ในอำนาจของตน มันสุขไม่นานหนอ มันตกอยู่ในสภาวะแห่งทุกข์โดยส่วนเดียวนั่นเทียว
เพราะฉะนั้น หากมีสิทธิ์เลือกก็จงเลือกความถูกต้อง จงอย่าเลือกความถูกใจ
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
18/6/64
0 comments: