เหตุที่ชื่อว่าอุบาสก (อุบาสิกา)
[ณ สวนมะม่วงของหมอชีวก ใกล้นครราชคฤห์ หมอชีวกได้ถามพระพุทธเจ้าว่า]
ช: ภันเต บุคคลจะได้ชื่อว่าเป็นอุบาสกด้วยเหตุอะไรหรือ?
พ: บุคคลใดระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ บุคคลนั้นได้ชื่อว่าเป็นอุบาสก
ช: แล้วอุบาสกจะได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีลด้วยเหตุอะไรหรือ?
พ: อุบาสกใดที่งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ตัดทำลายชีวิตผู้อื่น งดเว้นจากการลักทรัพย์ ถือเอาของที่เจ้าของไม่ได้ให้มาเป็นของตน งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม นอกใจคู่ครองของตน ละเมิดคู่ครองของคนอื่น งดเว้นจากการพูดเท็จ หลอกลวงผู้อื่นให้รู้ในคำไม่จริง งดเว้นจากการดื่มน้ำเมาอันเป็นที่ตั้งของความประมาท อุบาสกนั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้มีศีล
ช: แล้วอุบาสกจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและเพื่อประโยชน์ผู้อื่นด้วยเหตุอะไรหรือ?
พ: อุบาสกใดที่มีศรัทธา และชักชวนผู้อื่นให้มีศรัทธา มีศีล และชักชวนผู้อื่นให้มีศีล บริจาค และชักชวนผู้อื่นให้บริจาค อยากไปเห็นอยากไปพบภิกษุ และชักชวนผู้อื่นให้อยากไปเห็นอยากไปพบภิกษุ สนใจฟังธรรม และชักชวนผู้อื่นให้ฟังธรรม จดจำธรรมที่ได้ฟัง และชักชวนผู้อื่นให้จดจำธรรมที่ได้ฟัง พิจารณาธรรมที่ได้ฟัง และชักชวนผู้อื่นให้พิจารณาธรรมที่ได้ฟัง ปฏิบัติตามธรรมที่ได้เข้าใจแล้ว และชักชวนผู้อื่นให้ปฏิบัติตามธรรมที่ได้เข้าใจแล้ว อุบาสกนั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและเพื่อประโยชน์ผู้อื่น.
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 37 (พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฎฐก-นวกนิบาต ภาค 4 คหปติวรรค ชีวกสูตร ข้อ 116), 2559, น.366-367
0 comments: