ปาพจน์ คือ คำประธาน หมายถึงอะไร?

ปาพจน์ คือ คำประธาน หมายถึงอะไร?

ปาพจน์ คือ คำประธาน หมายถึง เป็นพระดำรัสของพระผู้มีพระภาค ซึ่งมีความโดดเด่นด้วยลักษณะ ๑๘ ประการ ดังนี้ 

๑. ทำโทสะให้พินาศ   ๒. ให้บรรลุคุณ  ๓. ให้เกิดศรัทธา  ๔. ให้เกิดปัญญา  ๕. เป็นไปกับด้วยอรรถ  ๖. เป็นไปกับด้วยพยัญชนะ  ๗. มีบทอันตื้น  ๘. มีเนื้อความลึกซึ้ง  ๙. ไพเราะโสต  ๑๐. เข้าถึงหทัย  ๑๑. ไม่ยกตนขึ้นอวดอ้าง  ๑๒. ไม่ข่มผู้อื่น  ๑๓. เย็นด้วยพระกรุณา  ๑๔. ผ่องใสด้วยพระปัญญา (บาลี = ปญฺญาวทาต ตัดเป็น ปญฺญา + อวทาต ซึ่งกลายรูปมาจาก โอทาต) เหตุที่ทรงกำจัดความมืดคือกิเลส)  ๑๕. เป็นคำน่ารื่นรมย์ตามครรลอง (คือ โสตะ เพราะเป็นเสียงที่ไพเราะดุจเสียงนกการะเวก)  ๑๖. ทนต่อความย่ำยีได้อย่างวิเศษ  ๑๗. ฟังอยู่ก็เป็นสุข  ๑๘. ใคร่ครวญอยู่ก็มีประโยชน์

(สมันตปสาทิกา เวรัญชกัณฑ์วัณณนา)

ในยุคที่พระพุทธองค์ยังทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่ หากใครผู้ใดผู้หนึ่ง ซึ่งไม่เคยได้รับฟังมาก่อน ครั้นได้สดับปาพจน์นี้แล้วถึงกับต้องเปล่งวาจาว่า​​​  "อภิกฺกนฺตํ โข, อภิกฺกนฺตํ โข - ไพเราะยิ่งนัก ดียิ่งนัก"  ซ้ำถึงสองหนเลยทีเดียว

ที่มา : http://dhamma.serichon.us/

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share