"พระพุทธเจ้า" ทุกพระองค์ ทรงเคารพ "พระธรรม"
“ถ้าใครยังไม่ทราบ ที่นั่งอยู่นี้ใครยังไม่ทราบก็ได้ทราบเสียด้วยว่า พระพุทธเจ้าก็ทรงมีที่เคารพ, ท่านเคารพพระธรรม, อย่าไปเข้าใจผิดว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ไม่เคารพใคร อยู่เหนือใครหมด. ท่านตรัสว่า การที่อยู่โดยไม่มีที่เคารพนั้นไม่ถูกต้อง ไม่ปลอดภัย อย่างน้อยต้องมีหลักเกณฑ์, หลักเกณฑ์ซึ่งเป็นที่เคารพหรือยึดถือ, หลักเกณฑ์ที่พระพุทธเจ้าท่านเคารพก็คือ “กฏอิทัปปัจจยตา”
ท่านเคารพตั้งแต่วันแรกตรัสรู้ แล้วก็เคารพตลอดมา ยืนยันได้ว่า พระพุทธเจ้าทุกพระองค์เคารพพระธรรม ทั้งที่พระธรรมนั้นก็เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้านั้นเองท่านได้ตรัสรู้ นี่ท่านไม่ประมาท ท่านไม่ยกตัว, ท่านไม่ทําอะไรชนิดเหมือนพวกเราที่คอยแต่ว่าจะไม่เคารพใคร อย่าเข้าใจผิดว่าการอยู่อย่างที่ไม่มีที่เคารพนั้นมันจะปลอดภัย, ยิ่งยังเป็นปุถุชนมากๆอยู่แล้วก็ต้องยิ่งมีที่เคารพ บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ พระเจ้าพระสงฆ์ กฎเกณฑ์อะไรต่างๆ ต้องเป็นที่เคารพ, ดังที่พระองค์ทรงเคารพพระธรรม
พอเรามีพระธรรม มันก็คล้ายกับว่าเรามีหมดแหละ มีพระพุทธ มีพระสงฆ์ รวมอยู่ในนั้น, มาอยู่ในจิตใจของเรา ขอให้เรามีธรรมะถึงขนาด ใช้คําว่า“ถึงขนาด”, คือขนาดที่จะดับทุกข์ได้ คือแตกฉานแจ่มแจ้งในธรรมะเรื่องดับทุกข์ “อิทัปปัจจยตา” เป็นกฏตายตัวว่า ความทุกข์เกิดขึ้นมาอย่างไร, ความทุกข์จะไม่เกิดหรือดับไปอย่างไร, อันนั้นต้องแจ่มแจ้ง, พอรู้เห็นอย่างนี้แล้ว มันก็ดํารงตนอยู่ในลักษณะนั้น คือถูกต้อง, ความทุกข์ก็ไม่เกิด, นี้เรียกว่าเรามีธรรมะโดยสมบูรณ์ ก็เลยมีพระพุทธ พระสงฆ์ อยู่ในนั้น. เรามีท่านอยู่ในหัวใจของเราได้ด้วยเหตุนี้ หรือจะพูดว่า เราทําหัวใจของเราให้เหมือนกับหัวใจของท่านได้ ก็เพราะเหตุนี้เหมือนกัน แล้วแต่จะใช้คําไหน เรามีท่านมาอยู่ในหัวใจของเรา ก็คือมีธรรมะอย่างเดียวกันกับท่านมาอยู่ในหัวใจของเรา, หรือเรามีหัวใจเช่นเดียวกับท่าน ก็คือมีธรรมะอย่างที่ท่านมีอยู่ในหัวใจของเรา”
พุทธทาสภิกขุ
ที่มา : ธรรมบรรยายประจำวันเสาร์ แห่งภาคอาสาฬหบูชา ครั้งที่ ๖ เมื่อวันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๒๖ หัวข้อเรื่อง “ฟ้าสางทางปรมัตถ์, อภิธรรม, อุบาสก” จากหนังสือชุดธรรมโฆษณ์ เล่มชื่อว่า “ฟ้าสางระหว่าง ๕๐ ปีที่มีสวนโมกข์ ตอน ๒” หน้า ๒๓๒-๒๓๓
0 comments: