อย่าคิดไปเลย ธรรมดาจิตนี้มีหน้าที่คิดอารมณ์
เส้นทางไปและมาของจิตทางทิศตะวันออกหรือทิศตะวันตกเป็นต้นแม้ประมาณเท่าใยแมงมุมก็ไม่มี แต่จิตนั้นก็ยังคิดอารมณ์แม้มีอยู่ในที่ไกลได้
ชอบเที่ยวไปดวงเดียวเพราะจิต ๗-๘ ดวงซึ่งสามารถเกิดขึ้นรวมกันเป็นช่อเป็นพวงในขณะเดียวนั้นไม่มี ในกาลเกิดขึ้น จิตเกิดขึ้นทีละดวงๆ เมื่อจิตดวงก่อนดับแล้ว จิตดวงใหม่ก็เกิดขึ้นทีละดวงอีก
ไม่มีรูปร่างหรือสีสัน คือสรีรสัณฐานก็ดี สีมีสีเขียวหรือสีแดงเป็นต้นก็ดี ของจิตนั้นไม่มี มีถ้ำเป็นที่อาศัย คือมีมหาภูต ๔ ดินน้ำไฟลมเป็นถ้ำ อาศัยหทัยรูปเป็นที่เที่ยวไปหรือเป็นที่อยู่เป็นที่เกิด
เพราะฉะนั้น ควรที่จักพยายามสำรวมจิตเพื่อให้หลุดพ้นจากเครื่องผูกคือกิเลสมีราคะ โทสะ โมหะเป็นต้น
ชนเหล่าใดเหล่าหนึ่ง เป็นบุรุษหรือสตรีก็ตาม เป็นคฤหัสถ์หรือบรรพชิตก็ตาม เพื่อไม่ให้กิเลสที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิดขึ้นและเพื่อละกิเลสที่เกิดขึ้นแล้วเพราะความฟั่นเฟือนแห่งสติ จึงควรสำรวมจิต ทำจิตให้สงบ ไม่ให้ฟุ้งซ่านนั่นเอง ชนเหล่านั้นทั้งหมดจักพ้นจากวัฏฏะอันเป็นไปในภูมิ ๓ อันนับว่าเป็นเครื่องผูกแห่งมาร เพราะไม่มีเครื่องผูกคือกิเลสอีกต่อไป.
สาระธรรมจากเรื่องพระภาคิไนยสังฆรักขิตเถระ
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
17/7/64
0 comments: