เธอทั้งหลายจงดำเนินตามวัตรปฏิบัตินี้ อย่าให้ได้ชื่อว่าเป็นคนที่ทำให้วัตรปฏิบัตินี้ขาดสูญไปเลย
[ณ สวนของพระเจ้ามฆเทวะ ใกล้เมืองมิถิลา พระอานนท์เห็นพระพุทธเจ้ากำลังยิ้มอยู่ จึงถามว่า]
อ: อะไรทำให้ท่านยิ้มหรือ ปกติพระตถาคตจะไม่ยิ้มโดยไม่มีสาเหตุ?
พ: นานมาแล้ว ในเมืองมิถิลานี้ เคยมีพระราชาชื่อมฆเทวะ เป็นพระราชาที่ตั้งอยู่ในธรรม เคยสั่งช่างตัดผมไว้ว่า ถ้าเห็นว่ามีผมหงอกเมื่อไหร่ให้บอกด้วย
ล่วงไปเวลานาน วันหนึ่งช่างตัดผมก็บอกว่า เทวทูต (ความชรา) ปรากฏแก่ท่านแล้ว ท่านมีผมหงอกแล้ว พระราชาจึงเรียกพระราชกุมารมาแล้วบอกว่า ‘กาม (ความพอใจในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส) ที่เป็นของมนุษย์ เราได้ลองหมดแล้ว ได้เวลาที่เราจะแสวงหากามที่เป็นทิพย์แล้ว เราจะออกบวช เจ้าจงครองราชย์ต่อ และถ้าวันหนึ่งเจ้าเห็นผมหงอกตัวเอง ก็ให้เจ้าออกบวช และสั่งสอนให้ลูกของเจ้าเป็นพระราชาที่ดีต่อไป เจ้าจงสืบทอดวัตรปฏิบัตินี้ให้คงอยู่ตลอดไป อย่าให้ได้ชื่อว่าเป็นคนสุดท้ายที่ทำให้วัตรปฏิบัตินี้ขาดสายไป’
อานนท์ เมื่อพระราชาสั่งแล้ว หลังจากนั้นก็ตายไป เข้าถึงพรหมโลก ส่วนลูกหลานก็ถ่ายทอดวัตรปฏิบัตินี้สืบต่อมา จนกระทั่งถึงสมัยหนึ่งที่พระราชาคนหนึ่งชื่อกฬารชนกะไม่ได้ออกบวช จึงได้ชื่อว่าเป็นคนสุดท้ายที่ทำให้วัตรปฏิบัตินี้จบสิ้นไป
ในสมัยนั้น เราคือพระเจ้ามฆเทวะ เราเป็นคนตั้งวัตรปฏิบัตินั้นไว้เอง แต่วัตรปฏิบัตินั้น ไม่ได้เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด หากเป็นไปเพื่อจะได้เกิดในพรหมโลกเท่านั้น แต่วัตรปฏิบัติที่เราตั้งไว้ในปัจจุบันนี้ เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด เพื่อความดับ ความสงบ และนิพพาน โดยมรรค 8 ข้อ
อานนท์ เธอทั้งหลายจงดำเนินตามวัตรปฏิบัตินี้ อย่าให้ได้ชื่อว่าเป็นคนสุดท้ายของเราที่ทำให้วัตรปฏิบัตินี้ขาดสูญไปเลย
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 21 (พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ ภาค 2 เล่ม 2 มฆเทวสูตร ข้อ 452), 2559, น.65-76
0 comments: