ไม่ฉัน เ นื้ อ ใน 3 กรณี
[ณ สวนอัมพวันของหมอชีวกโกมารภัจจ์ ใกล้นครราชคฤห์ หมอชีวกถามพระพุทธเจ้าว่า]
ช: ผมได้ยินคนพูดกันว่า พระสมณโคดมฉัน เนื้ อ สั ต ว์ที่ชาวบ้าน ตั้ ง ใ จ ฆ ่ า ม า ใ ห้ ซึ่งท่านเองทราบดีแต่ก็ยังฉันอยู่ ที่เขาพูดกันนี่เป็นเรื่องจริงหรือท่าน?
พ: ชีวก คำกล่าวนั้นไม่ถูกต้อง เราพูดไปแล้วว่า เ นื้ อ ที่ ภิกษุไม่ควรฉันมี 3 กรณี คือ เนื้อที่ตนเห็น (ว่า เขา ฆ ่ า ม า ให้) เ นื้ อ ที่ ตนได้ ยิ น (ว่า เ ข า ฆ ่ า ม าให้) และเ นื้ อ ที่ ต น สงสัย (ว่าเขา ฆ ่ า ม า ให้)
ผู้ใด ฆ ่ า สั ต ว์ โดยเจาะจงว่าจะนำมาให้ตถาคตหรือสาวกตถาคต กลับจะกลายเป็นบาปเพราะเหตุ 5 ข้อ ตั้งแต่ (1) การสั่งจำเพาะเจาะจงให้ นำ สั ต ว์ นั้น สั ต ว์ นี้ ม า ฆ ่ า (2) สั ต ว์ นั้น ต้อง ทุ ก ข์ ใจ จากการ ถู ก เข า ผู ก ค อ มา (3) การออกคำ สั่ ง ให้ ฆ ่ า สั ต ว์ นั้นเสีย (4) สั ต ว์ นั้น ต้อ ง ทุ ก ข์ ใจ จากที่ กำ ลัง ถู ก เ ข า ฆ ่ า และ (5) การยินดีพอใจที่ได้ให้ตถาคตหรือสาวกของตถาคตฉันเนื้อที่ไม่ควรฉัน
ช: คำสอนของท่านแจ่มแจ้งมาก เหมือนหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องแสงในที่มืด ผมขอถือท่าน คำสอนของท่าน และพระสงฆ์ที่ปฏิบัติตามคำสอนของท่านเป็นที่พึ่ง (สรณะ) ขอท่านโปรดจำผมว่า เป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะตราบจนลมหายใจสุดท้าย
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 20 (พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ ภาค 2 เล่ม 1 ชีวกสูตร ข้อ 56), 2559, น.95-99
0 comments: