ทำนายปัตถเวน - คำทำนายที่โคตรแม่น (ตอน ๑๙)

ทำนายปัตถเวน - คำทำนายที่โคตรแม่น (ตอน ๑๙) คำทำนายฝันครั้งประวัติศาสตร์

ความฝันข้อที่ ๑๖ มฤคาคำรามไล่พยัคฆ์

มาถึงข้อสุดท้ายนี้ ผมเห็นว่าน่าจะให้ท่านผู้อ่านได้สัมผัสกับสำนวนโวหารจากต้นฉบับจริงๆ ว่าท่านว่าไว้เป็นประการใด บางทีจะได้อรรถรสและได้อารมณ์ดีกว่าที่จะอ่านจากการ “ถอดความ” ของผม

ท่านอ่านสำนวนถอดความมาถึง ๑๕ ข้อแล้ว คงพอจะเข้าใจถึงสำนวนโวหารและลีลาของคัมภีร์ต้นฉบับได้ดีพอสมควร ผมจะขอยกมาทั้งความฝันและคำทำนาย ดังนี้

ภนฺเต ปุพฺเพ ทีปิโน เอฬเก ขาทนฺติ. อหมฺปน เอฬเก ทีปิโน อนุพนฺธิตฺวา มุรุมุราติ ขาทนฺเต อทฺทสํ. อถญฺเญ ตสา วกา เอฬเก ทูรโตว ทิสฺวา ภีตตสิตา อุตฺราสมฺปตฺตา หุตฺวา เอฬกานํ ภยา ปลายิตฺวา คุมฺพคหนานิ ปวิสิตฺวา นิลียึสุ. เอวาหํ อทฺทสํ. อิมสฺส โก วิปาโกติ. (มหาสุปินชาตกํ ชาตกัฏฐกถา ภาค ๒ หน้า ๑๘๓)

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ในกาลก่อนๆ เสือเหลืองพากันกัดกินฝูงแกะ แต่หม่อมฉัน (คือพระเจ้าปเสนทิโกศล) ได้ (ฝัน) เห็นฝูงแกะพากันไล่กวดฝูงเสือเหลือง กัดกินอยู่มุ่มม่ำๆ ทีนี้เสืออื่นๆ คือ เสือดาว เสือโคร่ง เห็นฝูงแกะอยู่ห่างๆ ก็สะดุ้งกลัว ถึงความสยดสยอง พากันวิ่งหนีหลบเข้าพุ่มไม้และป่ารก ซุกซ่อนเพราะกลัวฝูงแกะ หม่อมฉันได้เห็นอย่างนี้ อะไรเป็นผลแห่งสุบินข้อนี้พระเจ้าข้า

คำทำนาย:

(๑) อิมสฺสาปิ อนาคเต อธมฺมิกราชกุเลเยว วิปาโก ภวิสฺสติ. (พระพุทธองค์ตรัสพยากรณ์ว่า มหาบพิตร) ผลแห่งสุบินแม้นี้ ก็จักมีในรัชกาลแห่งพระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม* ในอนาคตเหมือนกัน

(๒) ตทา หิ อกุลีนา ราชวลฺลภา อิสฺสรา ภวิสฺสนฺติ กุลีนา อปฺปญฺญาตา ทุคฺคตา. ด้วยว่าในครั้งนั้น พวกไม่มีสกุลจักเป็นราชวัลลภ* เป็นใหญ่เป็นโต พวกคนมีสกุลจักอับเฉาตกยาก

(๓) เต ราชวลฺลภา ราชานํ อตฺตโน กถํ คาหาเปตฺวา วินิจฺฉยฏฺฐานาทีสุ พลวนฺโต หุตฺวา กุลีนานํ ปเวณิอาคตานิ เขตฺตวตฺถาทีนิ อมฺหากํ สนฺตกานิ เอตานีติ อภิยุชฺฌิตฺวา,

ราชวัลลภเหล่านั้นพากันยังพระราชาให้ทรงเชื่อถือถ้อยคำของตน มีกำลังในสถานที่ราชการ เช่น โรงศาลเป็นต้น* ก็พากันรุกเอาที่ดินไร่นาเรือกสวนเป็นต้น* อันตกทอดสืบมาของพวกมีสกุลทั้งหลาย ว่าที่เหล่านี้เป็นของพวกเรา

(๔) เตสุ น ตุมฺหากํ อมฺหากนฺติ อาคนฺตฺวา วินิจฺฉยฏฺฐานาทีสุ วิวทนฺเตสุ, เมื่อพวกมีสกุลพากันโต้เถียงว่าไม่ใช่ของพวกท่าน เป็นของพวกเรา แล้วพากันมาฟ้องร้องยังโรงศาลเป็นต้น*

(๕) เวตฺตลตาทีหิ ปหราเปตฺวา คีวายํ คเหตฺวา อปกฑฺฒาเปตฺวา อตฺตโน ปมาณํ น ชานาถ อมฺเหหิ สทฺธึ วิวทถ อิทานิ โว รญฺโญ กเถตฺวา หตฺถปาทจฺเฉทนาทีนิ กาเรสฺสามาติ สนฺตชฺเชสฺสนฺติ.

พวกราชวัลลภก็พากันบอกให้เฆี่ยนตีด้วยหวายเป็นต้น* จับคอไสออกไป พร้อมกับข่มขู่คุกคามว่า พวกเจ้าไม่รู้ประมาณตน มาหาเรื่องกับพวกเรา เดี๋ยวจักไปทูลพระราชาให้ลงพระราชอาญาต่างๆ เช่น ตัดตีน ตัดมือเป็นต้น*

(๖) เต เตสํ ภเยน อตฺตโน สนฺตกานิ วตฺถูนิ ตุมฺหากํเยว เจตานิ คณฺหถาติ นิยฺยาเทตฺวา อตฺตโน เคหานิ ปวิสิตฺวา ภีตา นิปชฺชิสฺสนฺติ.

พวกผู้มีสกุลเกรงกลัวพวกราชวัลลภ ต่างก็ยินยอมให้ที่ทางที่เป็นของตนว่า ที่ทางเหล่านี้ ถ้าเป็นของท่าน ก็เชิญครอบครองเถิด แล้วก็พากันกลับบ้านเรือนของตน นอนหวาดผวาไปตามๆ กัน

(๗) ปาปภิกฺขูปิ เปสเล ภิกฺขู ยถารุจึ วิเหเฐสฺสนฺติ. (ในฝ่ายพระศาสนา) แม้ภิกษุผู้ชั่วช้าทั้งหลายเล่า ก็จักพากันเบียดเบียนภิกษุผู้มีศีลตามใจชอบ

(๘) เต เปสลา ภิกฺขู ปฏิสรณํ อลภมานา อรญฺญํ ปวิสิตฺวา คหนฏฺฐาเนสุ นิลียิสฺสนฺติ. พวกภิกษุผู้มีศีลเหล่านั้นไม่ได้ที่พำนัก ก็พากันเข้าป่าแอบแฝงอยู่ในที่รกๆ

(๙) เอวํ หีนชจฺเจหิ เจว ปาปภิกฺขูหิปิ จ อุปทฺทูตานํ ชาติมนฺตานํ กุลปุตฺตานญฺเจว เปสลานํ ภิกฺขูนญฺจ เอฬกานํ ภเยน ตสวกานํ ปลายนกาโล วิย ภวิสฺสติ.

ข้อที่กุลบุตรผู้มีชาติสกุลทั้งหลาย และภิกษุผู้มีศีลทั้งหลาย ถูกคนชาติชั่วและถูกภิกษุผู้ชั่วช้าทั้งหลาย เข้าไปประทุษร้ายอย่างนี้ จักเป็นเหมือนเวลาที่พวกเสือดาวและเสือโคร่งทั้งหลายพากันหลบหนีเพราะกลัวฝูงแกะ ฉะนั้น

(มหาสุปินชาตกํ ชาตกัฏฐกถา ภาค ๒ หน้า ๑๘๓-๑๘๔)

นี่คือสำนวนจากต้นฉบับ เผื่อจะมีท่านผู้ใดใครผู้หนึ่งที่ติดตามอ่านมาตลอด สงสัยไปว่าเรื่องตอนต้นๆ ที่ผ่านมาเป็นสำนวนโวหารที่ผมประดิษฐ์คิดแต่งแสร้งบรรยายเอาเอง ท่านก็สามารถตามไปสอบสวนดูจากต้นฉบับได้เต็มที่

สรุปคำทำนายก็คือ ในอนาคต คนดีจะถูกคนเลวข่มขู่คุกคามทั้งชีวิต สิทธิ และทรัพย์สิน ทุกรูปแบบ

ความเห็น:

คำที่ผมทำเครื่องหมายดอกจันในที่บางแห่งนั้น คือข้อที่ควรทำความเข้าใจกันเล็กน้อย

(๑) คำว่า “พระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม” ผมถอดความในความฝันข้อก่อนๆ ว่า “ผู้ปกครองบ้านเมืองไม่ตั้งอยู่ในธรรม” แม้ในต้นฉบับจะใช้คำว่า “ราชา” ซึ่งในสมัยนั้นหมายถึง “พระเจ้าแผ่นดิน” แต่พระเจ้าแผ่นดินในสมัยนั้น ก็คือผู้ทำหน้าที่ปกครองบ้านเมืองนั่นเอง

เพราะฉะนั้น สมัยนี้ หรือสมัยหน้า หรือสมัยไหนก็ตาม ใครทำหน้าที่บริหารกิจการบ้านเมือง ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร หรือผู้ร่วมคณะบริหาร ก็คือบุคคลที่เรียกเป็นคำศัพท์ในสมัยโน้นว่า “ราชา” นั่นแหละ ทั้งนี้ ถ้าเป็นประเทศที่ยังมีพระเจ้าแผ่นดินจริงๆ ในสมัยนี้ และถ้าพระเจ้าแผ่นดินนั้นมีส่วนได้เสียหรือรับผิดชอบในการบริหารบ้านเมืองด้วย ก็ต้องนับเข้าในพวก “ผู้ปกครองบ้านเมือง” ด้วยเช่นกัน

แต่ถ้าพระเจ้าแผ่นดินนั้นเป็นเพียงสัญลักษณ์ของประเทศ ไม่มีอำนาจในการบริหารบ้านเมืองจริงๆ เพราะใครก็ไม่รู้มาแย่งเอาอำนาจของพระเจ้าแผ่นดินไปเสียแล้ว กรณีเช่นนี้ แม้จะยังมีชื่อว่า “ราชา” อยู่ แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นราชาตามความหมายของคำทำนายฝันนี้แต่ประการใด

(๒) คำว่า “ราชวัลลภ” ไม่ได้หมายถึงทหารรักษาพระองค์หรือราชองครักษ์แต่ประการใดทั้งสิ้น แต่หมายถึงบุคคลจำพวกที่อาศัยความยิ่งใหญ่ของผู้ปกครองบ้านเมือง ถีบตัวเอง หรือบุญหล่นทับจนได้ดีมีอิทธิพลในวงการไปด้วย รวมทั้งผู้ที่เข้านอกออกในใกล้ชิดกับผู้ยิ่งใหญ่ในบ้านเมืองได้เป็นพิเศษ

ตลอดจนบุคคลที่เรานิยมเรียกกันว่า “พวกลูกท่านหลานเธอ” ที่ชอบอาศัยบารมีของพ่อแม่ผู้ปกครองผู้ยิ่งใหญ่ เที่ยวสำแดงความยิ่งใหญ่อยู่เหนือกฎหมายไปทุกหนทุกแห่ง

(๓) คำหนึ่งที่ผมขอให้สังเกตไว้ด้วย คือคำว่า “เป็นต้น” ซึ่งมีหลายแห่ง คือ

- มีกำลังในสถานที่ราชการ เช่น โรงศาลเป็นต้น - รุกเอาที่ดินไรนาเรือกสวนเป็นต้น - ฟ้องร้องยังโรงศาลเป็นต้น - ให้เฆี่ยนตีด้วยหวายเป็นต้น - ให้ลงพระราชอาญาต่างๆ เช่น ตัดตีน ตัดมือเป็นต้น

คำว่า “เป็นต้น” เหล่านี้ บอกให้ทราบว่า เรื่องที่กล่าวมานั้นเป็นเพียงตัวอย่าง เวลาเกิดขึ้นจริงๆ ยังจะมีมากกว่านี้ เช่น --

“มีกำลังในสถานที่ราชการ เช่น โรงศาลเป็นต้น” ก็แปลว่า โรงศาล หรือในกระบวนการยุติธรรมนั้น เป็นเพียงตัวอย่างที่คนเลวจะเข้าไป “มีกำลัง” ยังมีหน่วยงานหรือวงการอื่นๆ อีกมากที่คนชนิดนั้นเข้าไปมีกำลังหรือเข้าไปคุมกำลังไว้ได้ หรือจะพูดว่า ในอนาคต คนเลวจะเข้ามีกำลังอยู่ในทุกวงการ ก็คงจะถูกที่สุด

“รุกเอาที่ดินไร่นาเรือกสวนเป็นต้น” แปลว่า ไม่ใช่เฉพาะที่ดินไร่นาเรือกสวนเท่านั้น ที่คนดีจะโดน “รุกเอา” แม้ทรัพย์สินอื่นๆ ผลประโยชน์อื่นๆ รวมตลอดทั้งสิทธิอันพึงมีพึงได้อื่นๆ ไม่ว่าจะในรูปหรือในแบบใดๆ ก็จะถูกคนเลว “รุกเอา” ด้วยกระบวนการและวิธีการต่างๆ ด้วยเช่นกัน

“ฟ้องร้องยังโรงศาลเป็นต้น” นี่ก็หมายความว่า คนดีก็พยายามที่จะต่อสู้ป้องกันตัวอยู่เหมือนกัน การนำเอาคดีไปฟ้องร้องยังโรงศาลนั้น เป็นเพียงวิธีการหนึ่งที่คนดีใช้ในการต่อสู้ ซึ่งอาจจะมีวิธีการอื่นๆ อีก ตามประสาของคนที่จะต้องต่อสู้ป้องกันตัวบ้างเป็นธรรมดา

“ให้เฆี่ยนตีด้วยหวายเป็นต้น” นี่ก็คือวิธีการโต้กลับของพวกคนเลว สมัยที่ยังมีการลงโทษกันด้วยการเฆี่ยนตี ก็ใช้การเฆี่ยนตีเป็นวิธีโต้กลับ แต่สมัยนี้ หรือสมัยหน้า ก็คงใช้วิธีการอันหลากหลายกว่าเฆี่ยนตีธรรมดา เป็นต้นว่า แทนที่จะใช้หวายเฆี่ยน ก็ใช้เฆี่ยนด้วยสื่อมวลชน เฆี่ยนด้วยสื่อโซเชียล สร้างข่าวจนคนดีกลายเป็นคนร้ายไปเรียบร้อย อะไรทำนองนี้

“ให้ลงพระราชอาญาต่างๆ เช่น ตัดตีน ตัดมือเป็นต้น” นอกจากตัดตีนตัดมือแล้ว ยังอาจจะรวมไปถึงการตัดทุกๆ อย่าง ทั้งตัดตรงๆ และตัดทางอ้อม เช่น ตัดทางทำมาหากิน ตัดอนาคต ตัดความเจริญก้าวหน้า ตัดชื่อเสียง ฯลฯ เมื่อสรุปความ ก็คงได้ความว่า ในอนาคต คนเลวจะมีอิทธิพลในทุกวงการ และจะใช้อิทธิพลข่มเหงคนดี เพื่อกอบโกยและแสวงหาผลประโยชน์ทุกรูปแบบ

ใครที่คิดจะต่อต้านโต้แย้ง จะถูกเล่นงานกลับอย่างดุเดือด

คนเลวจะใช้อิทธิพลจากคนเลวด้วยกันที่อยู่เหนือชั้นขึ้นไป เพื่อแสดงอิทธิฤทธิ์อยู่เหนือกฎหมายและกฎเกณฑ์ที่คนทั่วไปจะต้องปฏิบัติ ฝ่ายคนดี แม้จะต่อสู้ป้องกันตัว ก็จะไม่สามารถปะทะอิทธิพลของคนเลวได้ จำต้องยอมสยบให้แก่คนเลวและความเลวอย่างราบคาบ

ฟังดูแล้วน่าหดหู่หัวใจพิลึก

ถ้าจะดู “ความจริงจริงๆ” (ไม่ใช่ความจริงตามแถลงการณ์หรือความจริงตามที่แถลงข่าว) คือความจริงที่เกิดขึ้นจริงในสังคมเราทุกวันนี้ ก็ทำท่าจะมีเค้าตามคำทำนายอยู่มากทีเดียว คนที่เรารู้ๆ เห็นๆ กันอยู่เต็มอกว่าเลวร้ายแน่ๆ กลับได้ดีมีอิทธิพลอยู่ในวงการต่างๆ เป็นอันมาก คนพวกนี้ใช้อิทธิพลเบียดเบียนคนดีๆ ให้ต้องสูญเสียและเดือดร้อนเป็นว่าเล่น โดยที่ไม่มีใครหน้าไหนจะไปต่อต้านโต้แย้งได้

คนที่ขืนไป “ชน” กับคนประเภทนี้เข้า ถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตทุกรายไป คนที่ทำตัวอยู่เหนือกฎหมายก็มีให้เห็นดาษดื่นขึ้น ทำผิดชัดๆ แต่ตำรวจต้องปล่อย หากขืนจะเอาเรื่องให้ได้ ก็มีหวังเลี้ยงไม่โตหรือไม่ต้องผุดต้องเกิดอีกต่อไป

ข้าราชการตงฉิน ถูกย้ายไปอยู่ในตำแหน่งที่หมดอำนาจวาสนา เพราะไปชนกับคนเลวที่มีอิทธิพลเข้า ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว และกำลังเกิดขึ้นอยู่ในสังคมทั่วไป ตัวอย่างนั้นมีให้ได้ยิน ได้ฟัง ได้รู้ ได้เห็น เสียจนไม่มีความจำเป็นจะต้องยกมาอ้างอิงในที่นี้ให้เสียเวลา แม้ในวงการพระศาสนาก็พลอยเป็นไปด้วย

พระที่ประพฤติดีปฏิบัติชอบ รู้ถูก พูดถูก ทำถูก แต่ไม่มีใครรู้จักนับถือ อยู่ในสังคมสังฆมณฑลก็ไม่ได้รับการยกย่องเชิดชู ต้อง “พากันเข้าป่าแอบแฝงอยู่ในที่รกๆ” จริงอย่างคำทำนายไม่มีผิด ความจริง ในสังคมก็ยังมีคนดีๆ อยู่ ไม่ใช่ไม่มี แต่มีก็เหมือนไม่มี เพราะไม่มีพลังมากพอ ต้องอยู่เงียบๆ เหมือนกับหายไปจากสังคม

เมื่อคนดีๆ พากันอยู่อย่างสงบเหมือนหายหน้าไปจากสังคมจนหมด เพราะทนคนเลวไม่ได้ แล้วบ้านเมืองจะเต็มไปด้วยคนชนิดไหนกันละครับ? “อนาคต” ที่คำทำนายว่าไว้นั้น มาถึงสังคมไทยเราแล้วหรือยัง?

คำกลอนทำนายพระยาปัตเถวน

หนี่งฝันว่าเนื้อสมันนั้นไล่เสือ พยัคฆ์เบื่อเบือนหน้าเข้าป่าหาย มีพระพุทธบรรหารประทานทาย

ว่าสานุศิษย์ทั้งหลายจะสู้ครู จะหักหาญผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย สำทับถ้อยขี่ข่มคารมขู่

ยกย่องกายหมายประกวดอวดอ้างรู้ จะลบหลู่ขู่ซ้ำด้วยคำพาล สงฆ์ทรงศีลบริสุทธิ์จะทรุดเศร้า

ผู้เป็นเจ้าหลีกสิ้นทุกถิ่นฐาน ซึ่งบพิตรนิมิตเห็นสิบหกประการ ไม่มีเหตุเภทพานในพระองค์

จะได้แก่โลกทั้งหลายในภายหน้า จงจำไว้พิจารณาอย่าลืมหลง จะเสื่อมสูญเมธีกวีวงศ์

และฝูงหงส์พงศ์ประยูรตระกูลพราหมณ์ จะเฟื่องฟูชูชมนิยมหยาบ แบกแต่บาปหาบนรกยกเต็มหาม

อันกองกรรมก็จะนำสนองตาม จดลงหนังสุนัขถามเมื่อยามตาย พระไตรรัตน์จะวิบัติหม่นมัวหมอง

ไม่ผุดผ่องแผ้วผาดสะอาดฉาย ศักราชคำรบนั้นสองพันปลาย จะต้องคำพุทธทำนายไว้แน่เอย ฯ เอื้อเฟื้อต้นฉบับคำกลอน: อาทิตย์ รักษา

ภาพประกอบ: ภาพวาดที่เจดีย์เยเลพญา เมืองสิเรียม เมียนม่า Spirit of the world บันทึกนักเดินทาง ทริปเที่ยวพม่า 23 ธันวาคม 2558 และภาพจาก google

นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย, ๘ พฤษภาคม ๒๕๖๓, ๑๘:๐๐

ช่วงวันเวลาที่คนไทยต้องร่วมกันให้กำลังใจหมอ พยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์ของไทยและของโลก