วิธีดึงให้หันมาหาแก่นแท้
[ณ ภูเขาคิชฌกูฏ ใกล้กรุงราชคฤห์ มีชาวบ้านจำนวนมากไปหาพระสาคตะซึ่งเป็นพระอุปัฏฐาก (ผู้ดูแลรับใช้) ของพระพุทธเจ้าในเวลานั้น เพื่อขอพบพระพุทธเจ้า]
พระสาคตะ: พวกท่านรอที่นี่สักครู่ จะไปแจ้งพระพุทธเจ้าให้ทราบก่อน
[พระสาคตะได้ดำลงไปในแผ่นหินต่อหน้าชาวบ้านที่กำลังรออยู่ เพื่อไปแจ้งพระพุทธเจ้าว่ามีชาวบ้านมารอพบ]
พระพุทธเจ้า: สาคตะ ถ้าอย่างนั้นเธอจงไปปูที่นั่งตรงร่มเงาหลังวิหาร
[พระสาคตะรับคำแล้วดำลงไปอีก และผุดขึ้นจากแผ่นหินเพื่อปูที่นั่งให้พระพุทธเจ้า โดยชาวบ้านก็ยังจ้องมองอยู่ตลอด พอพระพุทธเจ้าออกจากวิหารมานั่งที่ร่มเงาแล้ว ท่านก็ทราบได้ว่าชาวบ้านเหล่านั้นสนใจแต่พระสาคตะ ไม่ได้สนใจพระพุทธเจ้าเลย พระพุทธเจ้าจึงสั่งพระสาคตะว่า]
พระพุทธเจ้า: สาคตะ เธอจงแสดงอิทธิปาฏิหาริย์อีก
[พระสาคตะเหาะขึ้นไปบนอากาศ เดิน ยืน นั่ง นอนบ้าง จากนั้นได้ลงมากราบเท้าพระพุทธเจ้าแล้วกล่าวว่า]
พระสาคตะ: ท่านคือศาสดาของข้าพระองค์ ข้าฯเป็นศิษย์ของท่าน
ชาวบ้าน: อัศจรรย์จริงๆ นี่แค่ลูกศิษย์ยังมีฤทธิ์มากขนาดนี้ แล้วพระศาสดาจะขนาดไหน
[หลังจากนั้น ชาวบ้านก็พากันสนใจแต่พระพุทธเจ้า เลิกสนใจพระสาคตะ ซึ่งพระพุทธเจ้าเห็นแล้วจึงได้แสดงธรรมตามลำดับตั้งแต่ขั้นต้นขึ้นไป 5 ข้อ (อนุปุพพิกถา) คือ เรื่องทาน ศีล สวรรค์ โทษของกามคือความใคร่ความอยาก และประโยชน์ของการออกบวช ออกจากกิเลสทั้งปวง ละเว้นจากกาม โดยเมื่อท่านเห็นว่า ชาวบ้านมีจิตใจที่พร้อมจะฟังธรรมที่ยากขึ้นแล้ว ก็ได้สอนเรื่องอริยสัจ 4 (ความจริงแท้ 4 ข้อ คือ ทุกข์ เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ การดับทุกข์ และวิธีดับทุกข์) หลังจากฟังแล้ว ชาวบ้านเกิดดวงตาเห็นธรรม คือ เห็นว่าสิ่งต่างๆมีเกิดมีดับเป็นธรรมดา]
ชาวบ้าน: คำสอนของท่านแจ่มแจ้งมาก เหมือนหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องแสงในที่มืด พวกข้าพระองค์ขอถือท่าน คำสอนของท่าน และพระสงฆ์ที่ปฏิบัติตามคำสอนของท่านเป็นที่พึ่ง (สรณะ) ขอท่านโปรดจำพวกข้าฯว่า เป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะตลอดชีวิตจากวันนี้เป็นต้นไป
ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 จัมมขันธกะ เรื่องพระสาคตเถระแสดงอิทธิปาฏิหาริย์), 2559, น.2-4
0 comments: