วันจันทร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

"เปือกตมของพรหมจรรย์"

"เปือกตมของพรหมจรรย์"

ถึงแม้เปือกตมจะเป็นเลนตมที่ละเอียด แต่ก็ทำให้น้ำขุ่นมัว ไม่ใส ฉันใด
ลาภก็ดี สักการะก็ดี ความสรรเสริญก็ดี การบูชาก็ดี ก็เป็นดังเปือกตมของพรหมจรรย์ ฉันนั้น
เพราะผู้หลงติดอยู่ในลาภสักการะสรรเสริญบูชาย่อมทำให้พรหมจรรย์ของตนเองไม่แจ่มใสและไม่ชัดเจน.

สาระธรรมจากจุลลนารทกัสสปชาดก

พระมหาวัชระ เชยรัมย์

อนุปาทินนกสังขาร

อนุปาทินนกสังขาร (สังขารที่ไม่มีใจครอง) เช่น ต้นไม้เป็นต้น  แม้ในต้นไม้เหล่านั้น ต้นที่ถึงพร้อมด้วยกิ่งและใบจึงได้ชื่อว่าเป็นต้นไม้ ส่วนต้นที่ถูกตัดหรือฟันกิ่งใบออกเสียแล้วชาวโลกเขาก็เรียกว่า "ตอไม้" ฉันใด 

ในหมู่มนุษย์ บิดามารดาผู้พรั่งพร้อมด้วยบุตรธิดาผู้มีความกตัญญูกตเวทีจึงได้ชื่อว่าเป็นบุพพการีชนผู้เป็นดั่งร่มโพธิ์ร่มไทร  ส่วนบิดามารดาผู้ถูกบุตรธิดาทอดทิ้งชาวโลกเขาก็มักเรียกกันว่า "คนอนาถา" ฉันนั้น

เพราะฉะนั้น อย่าปล่อยให้คนที่มีบุญคุณกับเราเป็นคนอนาถาเลย

พระมหาวัชระ เชยรัมย์

“เรือชีวิต”

เรือที่แล่นออกจากท่าแล้ว ถ้าต้นหนเรือประมาท เรือก็จะบ่ายหัวไปผิดทาง เมื่อเรือแล่นไปผิดประเทศเข้าสู่มหาสมุทรที่มีคลื่นลมแรง เรือย่อมมีโอกาสที่จะจมลงในห้วงทะเลลึกได้ฉันใด

คนที่ประมาทมั่วเมาในการใช้ชีวิต มิได้ตั้งอยู่ในศีลวินัยอย่างเคร่งครัด ทำแต่ในสิ่งที่ตนชอบใจ แต่ยกเว้นกฎที่ตนไม่ชอบ เมื่อประพฤติตามอำเภอใจ ก็จะถลำลึกเข้าไปสู่หนทางแห่งความฉิบหายได้ฉันนั้นเหมือนกัน

เพราะฉะนั้น ศีลจึงเปรียบประดุจเข็มทิศให้การใช้ชีวิตดำเนินไปสู่คลองแห่งความเจริญในคุณธรรมที่สูงยิ่งๆขึ้นไปและไม่ประสบกับความวิบัติทั้งปวง

พระมหาวัชระ เชยรัมย์


Previous Post
Next Post

0 comments: