พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้ว่า “ถ้าเห็นว่าจะได้สุขอันยิ่งใหญ่ ด้วยการเสียสละสุขอันเล็กน้อย นักปราชญ์พึงเสียสละสุขอันเล็กน้อย เพื่อเห็นแก่สุขอันยิ่งใหญ่”
และตรัสพระคาถานี้แก่นางยักษิณีและนางกุลธิดาว่า “ผู้ใดปรารถนาสุขเพื่อตน ด้วยการก่อทุกข์ให้คนอื่น ผู้นั้นต้องเกี่ยวพันกับเวร ไม่พ้นจากเวรไปได้”
อธิบายความ
๑. “สุขอันยิ่งใหญ่” หมายถึง สุขในนิพพาน
๒. “สุขอันเล็กน้อย” หมายถึง สุขอันเกิดจากการบริโภคใช้สอยปัจจัย ๔ แต่เพียงผู้เดียว
๓. “ด้วยก่อทุกข์ให้ผู้อื่น” หมายถึง ด้วยการยังทุกข์ให้เกิดขึ้นแก่ผู้อื่น
๔. “ผู้นั้นต้องเกี่ยวพันกับเวร” หมายถึง บุคคลนั้นเป็นผู้ระคนแล้วด้วยเครื่องระคนคือเวร คือการด่าและการด่าตอบ (ต่างคนต่างด่า) การประหารและการประหารตอบ (ต่างคนต่างฆ่า) เป็นต้น
สาระธรรมจากอัตตโนปุพพกัมมวัตถุและกุกกุฏัณฑขาทิกาวัตถุ
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
2/8/64
0 comments: