พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่พระเจ้าปเสนทิโกศลว่า
“โภคะทั้งหลายย่อมฆ่าคนทรามปัญญา แต่ไม่ฆ่าคนผู้แสวงหาฝั่งโดยปกติ, คนทรามปัญญา ย่อมฆ่าตนเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะความทะยานอยากในโภคะ”
อธิบายความ
บุคคลที่ได้ชื่อว่า “เป็นผู้มีปัญญาทราม” เพราะได้โภคะทั้งหลายมาแล้วย่อมไม่แสวงหานิพพาน แต่ตัณหาคือทะยานอยากกลับเกิดมากยิ่งขึ้นเพราะอาศัยโภคะทั้งหลาย เพราะฉะนั้น โภคะทั้งหลายย่อมฆ่าคนทรามปัญญาเหล่านั้นสิ้นกาลนาน แต่โภคะทั้งหลายย่อมไม่ฆ่าบุคคลผู้แสวงหาฝั่งคือพระนิพพานโดยปกติ
อนึ่ง บุคคลผู้มีทรามปัญญาย่อมฆ่าตนเองดุจฆ่าผู้อื่น เพราะความทะยานอยากซึ่งเกิดขึ้นเพราะอาศัยโภคะทั้งหลาย คือ แม้มีโภคะเป็นอันมาก แต่คนมีปัญญาทรามก็ไม่ใช้สอยด้วยตนเอง และก็มิได้ทำบุญกรรมอะไรๆไว้เลย ฯ
สาระธรรมจากอปุตตเศรษฐีบุตร
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
31/7/64
0 comments: