“วัฏสงสาร” ที่เห็นเอง รู้เอง ในจิตใจของคนที่ยังเป็นๆอยู่ เป็น“สันทิฏฐิโก”
“วัฏสงสารก่อนตาย ในคนที่ยังเป็นๆอยู่นี่ เราบอกวัฏสงสารนี้เป็น “สันทิฏฐิโก” ที่จริงกว่า จำเป็นกว่า วัฏสงสารนี้อยู่ในจิตใจในบุคคล คือ เมื่อบุคคลอยากอะไร มันเป็น “กิเลส” เมื่อบุคคลทำอะไรลงไปตามความอยากนี้ มันเป็น “กรรม”
กรรม มันก็เกิดผลที่บุคคลได้รับอยู่ นี่ วัฏสงสาร ที่วนเวียนอยู่ในจิตใจของคน วันแล้ว วันเล่า เดือนแล้ว เดือนเล่า เป็นรอบๆ วันหนึ่งอาจจะมีวัฏสงสารหลายรอบ เราชี้อย่างนี้...
วัฏสงสาร ที่ร้ายกาจ ที่รุนแรง ที่เป็นปัญหามาก ว่ามันอยู่ที่ความอยาก - แล้วกระทำตามความอยาก - และได้ผลขึ้นมา แล้วมันทำให้อยากต่อไปอีก นี่อย่างนี้... ทุกเรื่อง ต้องชี้ลงไปยัง“จิตใจ”ของบุคคล จึงเป็น“สันทิฏฐิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ”
พุทธทาสภิกขุ
ที่มา : ธรรมบรรยาย เรื่อง “ไขข้อข้องใจ..ทำไมจึงแตกต่าง” บรรยายธรรมในลักษณะ ถาม-ตอบ ในวาระที่ ๑ วันล้ออายุ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๒๓ จากหนังสือ “ธรรมะน้ำ ล้างธรรมะโคลน” หน้า ๗๒
หมายเหตุ: “สันทิฏฐิโก” คือ เห็นเองรู้เอง ประจักษ์แจ้งกับตน
0 comments: