วันพฤหัสบดีที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2564

คนมีศีลย่อมมีความดีเป็นที่พึ่ง จะตายด้วยใจสงบ

คนมีศีลย่อมมีความดีเป็นที่พึ่ง จะตายด้วยใจสงบ

หลังจากพระพุทธเจ้ากำหนดหลักธรรมป้องกันความเสื่อมถอยสำหรับสงฆ์แล้ว ท่านกับพระอานนท์ พร้อมด้วยภิกษุหมู่ใหญ่ได้ออกเดินทางไปพระราชอุทยานอัมพลัฏฐิกาต่อด้วยเมืองนาลันทา ณ ปาวาทิกัมพวัน เมืองนาลันทานั้นเอง พระสารีบุตรได้เข้าไปหาพระพุทธเจ้าแล้วกล่าวว่า

ส: ภันเต ผมเลื่อมใสท่าน คิดว่าไม่มีสมณะหรือพราหมณ์ใดทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตที่จะมีปัญญารู้เห็นสิ่งต่างๆ ยิ่งไปกว่าท่านอีกแล้ว

พ: สารีบุตร เธอกล้าพูดขนาดนี้เลยหรือ เธอมีญาณหยั่งรู้จิตใจของพระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีต รวมถึงเราตถาคตด้วยหรือว่ามีศีลอย่างไร มีธรรมอย่างไร มีปัญญาอย่างไร?

ส: ไม่มีท่าน ผมไม่มีญาณที่จะหยั่งรู้จิตใจของแต่ละท่าน แต่ผมดูจากแนวทางปฏิบัติ รู้ได้จากการดำเนินไปตามทางธรรม

เปรียบเหมือนเมืองชายแดนของพระราชาที่มีประตูมั่นคง กำแพงแน่นหนา เข้าออกประตูเดียว มีนายประตูที่ฉลาดคอยเฝ้าดูอยู่ รู้แน่ว่าใครจะเข้าจะออกก็ต้องผ่านประตูนี้ทางเดียวเท่านั้นฉันใด ผมเองก็เป็นฉันนั้นแล รู้เห็นการดำเนินไปตามทางธรรมว่าพระพุทธเจ้าทุกองค์ต่างละได้ซึ่งนิวรณ์ 5 มีจิตตั้งด้วยดีอยู่ในสติปัฏฐาน 4 ฝึกฝนพัฒนาโพชฌงค์ 7 ได้ตรัสรู้ความจริงแท้ ท่านเองก็ผ่านทางนี้มาแล้ว 

ในเวลาต่อมา พระพุทธเจ้าและคณะได้ออกจากเมืองนาลันทา เดินทางไปยังหมู่บ้านปาฏลิคาม ชาวปาฏลิคามทราบข่าวก็เลยพากันมาหาพระพุทธเจ้า ครั้งนั้น พระพุทธเจ้าได้กล่าวกับชาวปาฏลิคามว่า

พ: คหบดีทั้งหลาย โทษของการเป็นคนไม่มีศีล มี 5 ประการ  1. คนไม่มีศีลย่อมมีชีวิตที่ไม่มั่นคงสมบูรณ์ ทรัพย์สินจะเสื่อมสูญ 2. คนไม่มีศีลย่อมเป็นที่อื้อฉาวโจษจัน ชื่อเสียงจะเสื่อมเสีย 3. คนไม่มีศีลย่อมไม่กล้าสู้หน้าใคร กระดากใจกลัวคนรู้บาปที่ตนทำ 4. คนไม่มีศีลย่อมไม่สามารถหาความดีเป็นที่พึ่งได้ จะตายด้วยใจไม่สงบ 5. คนไม่มีศีลย่อมเข้าถึงทุคติอบายเมื่อตายไป

ส่วนอานิสงส์ของการเป็นคนมีศีล มี 5 ประการ  1. คนมีศีลย่อมมีชีวิตที่มั่นคงสมบูรณ์ ทรัพย์สินจะเพิ่มพูน  2. คนมีศีลย่อมเป็นที่ชื่นชมขจรขจาย ชื่อเสียงจะเฟื่องฟู  3. คนมีศีลย่อมเข้าหาทุกคนได้อย่างผ่าเผยภาคภูมิ  4. คนมีศีลย่อมมีความดีเป็นที่พึ่ง จะตายด้วยใจสงบ  5. คนมีศีลย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์เมื่อตายไป

หลังจากคุยอยู่นาน พระพุทธเจ้าก็กล่าวว่า นี่ก็จวนเช้าแล้ว ได้เวลาที่พวกเธอต้องกลับกันแล้ว. ชาวปาฏลิคามจึงรับคำและลาพระพุทธเจ้ากลับไป

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 7 (พระวินัยปิฎก มหาวรรค ภาค 2 เภสัชชขันธกะ เรื่องเสด็จดำเนินปาฏลิคาม ข้อ 67), 2559, น.107-110 และเล่มที่ 13 (พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค ภาค 2 เล่ม 1 มหาปรินิพพานสูตร ข้อ 76), 2559, น.239-246 , พระพุทธเจ้าพูดอะไร


Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: