ตนแลย่อมเตือนตนได้
ร่างกายภายนอกของเราอาจขัดสีด้วยการอาบน้ำทาผิวเป็นต้นให้ดูสวยงามได้ หรือด้วยการถือเพศพรหมจรรย์ฝึกหัดดัดกายวาจาให้ดูน่าเคารพ น่าศรัทธา น่าเลื่อมใสได้
แต่ถ้าข้างในคือจิตใจยังรกรุงรังด้วยกิเลสมีราคะโทสะและโมหะเป็นต้น กายอันสวยงามนี้ก็เป็นเหมือนกะโหลกน้ำเต้าที่เต็มด้วยรัง เป็นเหมือนถังที่บรรจุสารพิษ เป็นเหมือนจอมปลวกที่เต็มไปด้วยอสรพิษ และเป็นเหมือนหม้อที่วิจิตรแต่เต็มไปด้วยคูถ
เพราะฉะนั้น ภายในคือจิตใจอย่าปราศจากปัญญาคือความรู้ดีรู้ชอบและมีกายวาจาอันประดับด้วยคุณคือศีลเว้นจากการเบียดเบียนผู้อื่น สำรวมอินทรีย์ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต ได้ประกอบกรรมดีสร้างบุญบารมีไว้ ดังพระบาลีว่า “อตฺตนา โจทยตฺตานํ” แปลความว่า “บุคคลพึงเตือนตนด้วยตน” ดุจม้าตัวมีเชาว์ดีย่อมฝึกง่ายฉะนั้น
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
6/5/64
0 comments: