“การทำบาปทำบุญ”

“การทำบาปทำบุญ”

ก้อนหินนั้น แม้จะเป็นก้อนเล็กๆ ทิ้งลงไปในน้ำ จะลอยขึ้นบนน้ำได้นั้นไม่มี มีแต่จมลงอย่างเดียวเท่านั้น ฉันใด  บาปเล็กน้อยที่บุคคลทำครั้งเดียวก็เป็นเหตุให้ตกไปเกิดในอบายภูมิได้ ฉันนั้น

อนึ่ง ก้อนหินตั้ง ๑๐๐ เล่มเกวียนที่เขาขนลงบรรทุกเรือ ถ้าเรือลำใหญ่ก็ลอยอยู่บนน้ำได้ เพราะเรือบรรทุกขนาดใหญ่สามารถบรรทุกได้ในปริมาณมาก ฉันใด  บุญกุศลก็เปรียบเหมือนเรือ หากมีบุญมากก็สามารถทรงตนไว้มิให้ตกไปสู่อบายภูมิได้ ฉันนั้น

อนึ่ง เรือใหญ่บรรทุกได้มากก็จริง แต่หากบรรทุกเกินก็จมลงในน้ำได้ ฉันใด  คนทำบาปทีละๆน้อย จนบาปมากขึ้นก็จมลงไปในนรกได้ ฉันนั้น

ส่วนเรือที่หนักเกินไปหรือมีรูรั่ว แต่นายเรือผู้ฉลาดหมั่นอุดรูรั่วและวิดน้ำออก หรือทิ้งภาระอันหนักนั้นเสียทำให้เรือเบา ก็จะข้ามฝากไปถึงท่าได้ ฉันใด  บุคคลผู้สำรวมระวังละการทำบาป หมั่นบำเพ็ญบุญสั่งสมบารมีให้มาก ก็จะข้ามฟากไปถึงท่าคือพระนิพพานได้ ฉันนั้น

สาระธรรมจากมิลินทปัญหา (อัสสตปัญหา)

พระมหาวัชระ  เชยรัมย์  (ติกฺขญาโณ)

8/5/64

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share