หลังจากอดีตพระมหาไพรวัลย์สึกแล้ว ได้เริ่มปฏิบัติธรรมตามมงคลสูตรข้อที่ว่า
การบำรุงบิดามารดา เป็นมงคลอันสูงสุด
พร้อมกันนี้ยังแสดงตน เชิงสัญลักษณ์ว่า เป็นคนดี ตามคติธรรมที่ว่า นิมิตตัง สาธุรูปานัง กตัญญูกตเวทิตา การรู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณแล้ว ตอบแทนพระคุณ เป็นเครื่องหมาย หรือสัญญลักษณ์แห่ง คนดี
อดีตพระมหาไพรวัลย์ กำลังแสดงธรรมเชิงสัญลักษณ์ คือ สัญลักษณ์แห่งคนดีตามธรรมคติข้างบนนี้ อดีตพระมหาไพรวัลย์นอกจาก จะแสดงตนเชิงสัญลักษณ์ แห่งลูกกตัญญุแล้ว ยังกำลังปฏิบัติธรรมในตามทิศ 6 ที่พระพุทธองค์ทรงแสดงแก่สิคาลมาณพว่า
ท่านเลี้ยงมาแล้ว เลี้ยงท่านตอบ อดีตมหาไพรวัลย์กำลังทำหน้าที่ตามทิศ 6 กำลังเลี้ยงดูแม่ทางกายด้วยปัจจัยสี่ และเลี้ยงทางใจด้วยการทำให้พ่อแม่ชื่นใจ ตามพระพุทธวจนะอย่างชัดเจน บวชเรียนปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมอย่างเป็นรูปธรรม
อดีตพระมหาไพรวัลย์ กลับมากราบเท้าแม่ในฐานะลูก ที่น่ารักพร้อมด้วยปิยวาจาอันหวานซึ้งว่า หนูได้กลับมาอยู่กับแม่แล้วนะ รักแม่เท่าชีวิตนะครับ
อาตมาชอบคำนี้มาก คนที่รักแม่มากๆไม่ว่าจะโตแค่ไหน เข้าใกล้แม่ก็ยังใช้คำแทนตัวเองว่า หนู ตลอดเวลา หลวงพ่อปัญญานันทะเคยเล่าว่า แม้ใครๆจะยกย่องท่านว่า เป็นนักเทศน์ นักปาฐกถาที่ยิ่งใหญ่ก้องฟ้าเมืองไทย มาตลอดกาล แต่เมื่อกลับบ้าน นั่งลงต่อหน้าแม่แล้ว ต้องฟังคำอบรม สั่งสอนจากแม่เสมอ ลูกของแม่ก็คือ ลูกของแม่วันยังค่ำ อาตมาชอบภาพและข้อความนี้มาก
ถ้าใช้ภาษาของอดีตพระมหาไพรวัลย์ ก็ต้องบอกว่า เห็นภาพและข้อความนี้แล้วต้าช (ถ้าเขียนผิดบอกด้วย จะทันยุคกับเขาบ้าง) อดีตพระมหาไพรวัลย์สึกไปแล้ว มิได้หยุดแสดงธรรม แต่กลับแสดงธรรม
ผ่านชีวิตจริง(Reality show) อย่างถึงลูกถึง(แม่)คน เป็นการเริ่มแสดงธรรม ที่เสรี ตรง ทรงพลัง ภาพและคำบรรยายทั้งสองนี้ สื่อวัฒนธรรมแห่งความเคารพ และรักแม่อันเป็นของเก่า(Tradition) เชื่อมด้วยคำพูดและภาพ ผ่านเทคโนโลยีสมัยใหม่(Modernization) อย่างกลมกลืน
ภาพพจน์ของอดีตพระมหาไพรวัลย์ ตรงไปตรงมา เปิดเผย เป็นบุคลิก คนรุ่นใหม่ แต่ทว่าภายในยังอ่อนโยน อ่อนไหวต่อวัฒนธรรมและความดีงาม เช่นเมื่อพูดถึงคุณแม่ก็ร้องให้ออกมาได้ ในความแข็งมีอ่อน ในความอ่อนมีแข็ง เวลาไปนั่งกินขาหมู แฟนคลับไปขอถ่ายภาพด้วย
เมื่อถ่ายภาพเสร็จก็ยกมือไหว้ทุกคน นั่นคือ ความอ่อนโยนภายใน เมื่อลาสิกขามาไม่เกิน 3 วันแต่สามารถยกมือไไหว้ ใครต่อใครได้อย่างสวยงามไม่เคะเขินว่าตนเคยรับไหว้ จากคนอื่นอย่างเดียว แต่ตอนนี้กลายเป็นคนไหว้ก่อน นี่ก็คือ การปฏิบัติอ่อนน้อมถ่อมตน (อปจายนมัย บุญสำเร็จด้วยการอ่อนน้อมถ่อมตน) ดั่งคำให้พรของพระโดยทั่วไป ว่า อายุ วรรณะ สุขะ พละ จะเจริญ แก่ผู้มีปกติอ่อนน้อมถ่อมตน
นายทำได้จึ้งมาก(อิอิอิ) สภาพ(ธรรมะ)ยังครบถ้วน ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ ไม่ได้ยกย่อง ชื่นชม หรือ ส่งเสียงเชียร์ เพื่ออะไรแต่ประการใด ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยคุ้นเคย ไม่เคยพูดคุย แต่เขียนไปตามปรากฏการณ์ธรรมชาติอย่างหนึ่ง ที่เรียกว่า "ปรากฏการณ์มหาไพรวัลย์"
ด้วยความเมตตากรุณา
เจ้าอาวาสวัดพุทธปัญญา, เมืองโพโมน่า, รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา
วันที่ 5 ธันวาคม 2564, ตามเวลาท้องถิ่นในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
อ่านบทความเกี่ยวข้องเพิ่มเติม👇
การบวชเป็นความดี มีบุญมากมีอานิสงส์มาก , การบำรุงบิดามารดา_เป็นมงคลอันสูงสุด , "ปรากฏการณ์ไพรวัลย์ กับการเรียนรู้ของสังคม" , หมดศรัทธากับสำนักพุทธฯ แต่ไม่หมดศรัทธาพุทธศาสนา
0 comments: