วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2564

" ที่สำนักงานไม่มีกระจกไว้ส่องใช่ไหม " พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ

" ที่สำนักงานไม่มีกระจกไว้ส่องใช่ไหม " พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ

 อาตมาควรต้องรู้สึกยังไงกับนายสิปป์บวรดี กรวดน้ำให้แก ไปเยี่ยมที่ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

 ซื้อกระบวยไปฝากเพื่อจะได้มีไว้ใช้สำหรับตักน้ำส่องเงา หรืออะไรดี 

อาตมาถือคติอย่างคำสอนของพระพุทธเจ้านะ คนทำกรรมอะไรเอาไว้ จะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วก็ตาม สุดท้ายจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นแน่ๆ

คนมีอำนาจ ใช้อำนาจในทางที่ไม่ชอบธรรม ไม่เห็นแก่ธรรม ไม่เป็นไปโดยธรรม สักวันอำนาจนั้นก็คืนสนอง โบราณกล่าวไว้ชัดว่า ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว

กระดาษฉบับนี้ ควรจะมีค่ามากกว่านี้ ถ้าเอาไปพับเป็นถุงกล้วยแขก หรือทำอะไรอย่างอื่นที่ไม่มีข้อความแปดเปื้อนจากสำนักงาน....แห่งชาติ 

สำนักงาน...แห่งชาติ เป็นบิดาเป็นเจ้านายของคณะสงฆ์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงสามารถออกคำสั่งให้คณะสงฆ์ทำนั่นทำนี่ หรือแม้แต่ต้องรายงานชี้แจงเพื่อทราบ (ไม่รู้จักชั่วดีจริงๆ)

คงมีอยู่ประเทศเดียวนี่แหล่ะ ที่องค์กรซึ่งมีที่มาจากการเมือง (และมีความเป็นการเมืองอย่างเต็มที่) เสนอหน้ามาตั้งคำถามกับคนอื่นว่า ยุ่งกับการเมืองอยู่หรือเปล่า ? 

ที่สำนักงานไม่มีกระจกไว้ส่องใช่ไหม

ปล. ไม่อยากใช้คำว่า "พระพุทธศาสนา" กับสำนักงานนี้ เพราะมันทำให้ศาสนาของพระพุทธเจ้าดูตกต่ำย่ำแย่




อาตมาควรต้องรู้สึกยังไงกับนายสิปป์บวรดี กรวดน้ำให้แก ไปเยี่ยมที่ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ...

Posted by พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ on Saturday, January 16, 2021
Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: