วันศุกร์ที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2565

สรุป ชีวกสูตร

สรุป ชีวกสูตร (มจร.เล่ม 13 หน้า 48) 

“หมอชีวก”

หมอชีวกเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าที่สวนมะม่วงของตน ณ เขตกรุงราชคฤห์ แคว้นมคธ แล้วทูลถามเรื่องพระพุทธองค์ทรงเสวยเนื้อสัตว์ที่ผู้คนเจาะจงฆ่ามาทำอาหารเพื่อถวายพระองค์นั้นจริงหรือไม่

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าคนเหล่านั้นกล่าวเท็จเพราะทรงห้ามภิกษุเอาไว้แล้วว่า ไม่ควรฉันเนื้อสัตว์ 3 ประเภท คือ

1. เห็นเขาฆ่าสัตว์กับตาตัวเอง เพื่อจะเอาเนื้อสัตว์เหล่านั้นมาถวายเจาะจงให้ตน

2. ได้ยินจากผู้ฆ่าว่าเขาจะฆ่าสัตว์นี้ทำอาหารถวายเจาะจงตน

3. เกิดความสงสัยว่าเขาต้องฆ่ามาถวายเราแน่นอน

ส่วนเนื้อสัตว์ที่ควรฉันได้ คือ

1. ไม่ได้รู้เห็น

2. ไม่ได้ยิน

3. ไม่ได้สงสัย

(พิจารณาสักแต่ว่าเป็นธาตุ ดิน น้ำ ไฟ ลม ไม่ใช่เรา ใช่เขา)

จากนั้นทรงแสดงธรรมเรื่องการแผ่เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ไปในตลอดทุกทิศไม่มีประมาณ โดยการบิณฑบาตของภิกษุนั้นย่อมไม่หวังว่าเขาจะถวายของประณีต และจะให้เราอย่างนี้ตลอดไป ไม่กำหนัดยินดี มีปกติเห็นโทษ มีปัญญาเครื่องออกจากทุกข์ ไม่คิดเบียดเบียน ละราคะ โทสะ โมหะ

เหตุ 5 ของการทำบุญแต่กลับได้บาป

1) สั่งให้ไปเอาสัตว์มาฆ่า (รวมถึงออร์เดอร์)

2) สัตว์นั้นทรมานจาการฉุดคร่ามา พรากมา

3) สั่งฆ่า

4) สัตว์ทรมานขณะถูกฆ่า (ทั้งสั่งฆ่า หรือฆ่าเอง)

5) เขาทำให้ภิกษุยินดีกับเนื้อที่ไม่สมควรรับ

5 สิ่งนี้ย่อมพาผู้กระทำแม้ข้อใดข้อหนึ่งไปประสพสิ่งที่ไม่ใช่บุญเป็นอันมาก มีวิบากเป็นทุกข์

ที่มา : http://dhamma.serichon.us

หมอรักษาพระพุทธเจ้ากำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 1)กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 2)กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 3)กำเนิดหมอชีวกโกมารภัจจ์ (ตอนที่ 4)





Previous Post
Next Post

post written by:

0 comments: