โรคร้าย ๓ ชนิด คือ
๑. โรคความอยาก (อิจฺฉา) ๒. โรคความหิว (อนสนํ) ๓. โรคชรา (ชรา)
เพราะฉะนั้น คำว่า “โรค” หมายถึง ความอยาก ๑ ความอดอยาก ๑ ความทรุดโทรม ๑ โรคทั้ง ๓ ชนิดเหล่านี้มีมาแล้วในกาลก่อน
๑. ตณฺหาคือความปรารถนาสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ชื่อว่าความอยาก ๒. ขุทาคือความหิว ชื่อว่าความอดอยาก ๓. ปริปากชราคือความแก่หง่อม ชื่อว่าความทรุดโทรมหรือความชรา
โรคเหล่านั้นได้แพร่ออกเป็นหลายประเภท เช่นโรคตาเป็นต้น เพราะเหตุเกิดจากความเสื่อมแห่งธรรม หรือเกิดจากความไร้คุณธรรมของสัตว์ นับเป็นการลงทัณฑ์ชนิดหนึ่งตามกรรมที่สัตว์นั้นทำไว้แล้ว
เพราะความอยากได้ทำให้เหล่าสัตว์ตกไปสู่อำนาจแห่งกามคุณ เกิดความไม่สำรวมระวังตนให้ตั้งอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม ไม่มีเมตตากรุณาในผู้อื่นทำการแย่งชิงยึดถือเอาทรัพย์หรือประโยชน์ของผู้อื่นมาเพื่อตนหรือพวกของตนอย่างเดียว จนก่อให้เกิดความอดอยากหิวโหยในคนหมู่มากผู้ยากจน ไม่บำรุงสมณพราหมณ์ผู้ทรงศีลทรงธรรม ไม่มีความอดทนในการทำมาหากินจึงประพฤติทุจริตทั้งทางกายวาจาและใจ โรคกายก็เบียดเบียนกาย ส่วนโรคใจก็เบียดเบียนใจ เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารนี้ ดังนี้
สาระธรรมจากอรรถกถาขุททกนิกายชื่อปรมัตถโชติกา แห่งพราหมณธัมมิกสูตร
พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ)
21/8/64
0 comments: