วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2565

การแสดงอาการนับถือพระสัทธรรม คือการไม่ยอมไม่ล่วงเกิน...

การแสดงอาการนับถือพระสัทธรรม คือการไม่ยอมไม่ล่วงเกิน ไม่ยอมล่วงละเมิดพระสัทธรรมคือคําสอนของพระพุทธเจ้า มีเหตุสังเกตุได้ ๔ ประการ ดังที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ในโกธครุสูตรว่า

“ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการย่อมดำรงอยู่ในสวรรค์เหมือนได้รับอัญเชิญไปประดิษฐานไว้  ธรรม ๔ ประการ อะไรบ้าง คือ

๑. เป็นผู้เคารพสัทธรรม ไม่มักโกรธ   

๒. เป็นผู้เคารพสัทธรรม ไม่มักลบหลู่

๓. เป็นผู้เคารพสัทธรรม ไม่เห็นแก่ลาภ   

๔. เป็นผู้เคารพสัทธรรม ไม่เห็นแก่สักการะ

ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ย่อมดำรงอยู่ในสวรรค์เหมือนได้รับอัญเชิญไปประดิษฐานไว้” ดังนี้ ฯ

ด้วยความเคารพในพระสัทธรรม บุคคลผู้ไม่แสดงอาการโกรธ ไม่ลบหลู่คุณท่าน ไม่เห็นแก่ลาภ ไม่เห็นแก่สักการะ ย่อมประพฤติตรงต่อพระสัทธรรมได้  ส่วนบุคคลผู้มักโกรธ มักลบหลู่คุณท่าน เห็นแก่ลาภและสักการะแล้ว ชื่อว่าไม่เคารพต่อพระสัทธรรมย่อมดำรงอยู่ในนรกเหมือนถูกนำไปฝังไว้ ดังนี้แล.

สาระธรรมจากโกธครุสูตร

พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ) วัดสามพระยา กรุงเทพฯ  

17/3/65







Faith, Confidence and Devotion.

Faith, Confidence and Devotion.

—Venerable K. Sri Dhammananda Maha Thera

Right understanding points the way to confidence; confidence paves the way to wisdom.

Faith in the theistic sense is not found in Buddhism because of its emphasis on understanding. Theistic faith is a drug for the emotional mind and demands belief in things which cannot be known. Knowledge destroys faith and faith destroys itself when a mysterious belief is examined under the daylight of reason. Confidence cannot be obtained by faith since it places less emphasis on reason, but only by understanding.

Referring to the unintelligible and 'blind' nature of faith, Voltaire said, 'Faith is to believe in something which your reason tells you cannot be true; for if your reason approved of it, there could be no question of blind faith.'

Confidence, however, is not the same as faith. For confidence is not a mental acceptance of that which cannot be known. Confidence is an assured expectation, not of an unknown beyond, but of what can be tested as experienced and understood personally. Confidence is like the understanding that a student has in his teacher who explains in the class-room the inverse square law of gravitation as stated by Newton. He should not adopt an unquestioning belief of his teacher and his textbook. He studies the fact, examines the scientific arguments, and makes an assessment of the reliability of the information. If he has doubts, he should reserve his judgment until such time as when he is able to investigate the accuracy of the information for himself. To a Buddhist, confidence is a product of reason, knowledge and experience. When it is developed, confidence can never be blind faith. Confidence becomes a power of the mind.

In his book, What The Buddha Taught Walpola Rahula says:

'The question of belief arises when there is no seeing -- seeing in every sense of the word. The moment you see, the question of belief disappears. If I tell you that I have a gem hidden in the folded palm of my hand, the question of belief arises because you do not see it yourself. But if I unclench my fist and show you the gem, then you see it for yourself, and the question of belief does not arise. So the phrase in ancient Buddhist texts reads:' Realizing, as one sees a gem(or a myrobalan fruit) in the palm'.

Credit: Buddhism For World Peace And Humanity 

______________________

Other articles: Karaniya Metta Sutta Chanting , Mangala Sutta Chanting - The greatest blessing ,  Are Buddhists Idol Worshippers? ,  Attainment of Buddhahood , Faith, Confidence and Devotion , Loving-Kindness , Can We Justify War? , Dreams and Their Significance ,  Buddhism and Women  , Modern Religion , Is Buddhism a Theory or a Philosophy? , Hi Beloved Community! , Are Buddhists really idol worshippers?  , Which is the Proper Religion? , Religion in a Scientific Age , How to Save Yourself , Why is there no Peace? , You Protect Yourself , Moral and Spiritual Development , Do It Yourself , Everything is Changeable , The Meaning of Prayer , What is the purpose of life? , The Buddha's Silence , Kathina Robe Dana festival  , What is Kamma?  , The teachings of Buddha , What is Kamma? , Pavāranā day ,  The Law Of Karma , The First Buddhist Council , Practical Vipassana Meditational Exercises By Ven. Mahasi Sayadaw , There are six supreme qualities of Dhamma , Buddhist Paintings: The Life of the Buddha , The life of the Buddha , What is Buddhism? , A Basic Buddhism Guide , The Eight-Fold Path is the fourth of the Four Noble Truths - the first of the Buddha's teachings ,  A Gift of Dhamma , WHAT DID THE BUDDHA TEACH? , THE FOUR NOBLE TRUTHS , A Dhammatalk by Ajahn Chah: The Four Noble Truths , The Middle Way of Buddhism , The Path to Peace , The Middle Way Within , The Training of the Heart , Right Practice - Steady Practice , Question and Answer about Dhamma (QA1 - QA10) , Question and Answer about Dhamma (QA11-QA18) , Questions and Answers with Ajahn Chah , A Dhammatalk by Ajahn Chah:  Questions and Answers , Even One Word Is Enough , Right Restraint , Listening Beyond Words , Where did the Buddha enter Nibbāna? , Knowing the World , Wholehearted Training , Understanding Dukkha , Monastery of Confusion , It Can Be Done , About Being Careful , Unshakeable Peace , Suffering on the Road , Clarity of Insight , Evening Sitting , Transcendence , "Not Sure!" - The Standard of the Noble Ones , Sense Contact - the Fount of Wisdom , In the Dead of Night... , The Flood of Sensuality , Sammā Samādhi - Detachment Within Activity , Maintaining the Standard , Understanding Vinaya , Dhamma Fighting , Toward the Unconditioned , Still, Flowing Water , ''Tuccho Pothila'' - Venerable Empty-Scripture , Living in the World with Dhamma , Meditation , Our Real Home , Why Are We Here? , Making the Heart Good , Epilogue , Right View - the Place of Coolness ,  No Abiding , Convention and Liberation , The Peace Beyond , The Path in Harmony , On Meditation , Training this Mind ,  Just Do It! , Reading the Natural Mind , Living With the Cobra , The Two Faces of Reality , Dhamma Nature , The Last Message of the Buddha , The towering Phra Buddha Maha Nawamin of Wat Muang is one of the tallest statues in the world , "Happy Honey Full Moon Day" , Phra Phuttha Rattana Mongkhon Mahamuni at Wat Bhurapha Piram , The Big Buddha Phuket , Wat Muang, largest sitting Buddha statue in Thailand , The Big Buddha (Hong Kong) , Wat Tham Pha Daen a beautiful hill top temple , WatYaiChaiMongkol (Mongkhon), Ayutthaya, Thailand. , The sacred Buddha head in the roots of the Bodhi Tree. , Wat Phai Lom

Wat Phra That Suthon Mongkhon Khiri

The Reclining Buddha statue situated at "Wat Phra That Suthon Mongkhon Khiri" in Phrae Province, Thailand.

Although this is not an ancient temple, Wat Phra That Suthon Mongkon Khiri features beautiful architectures that are inspired by the ancient, traditional structures such as the Ubosot (ordination hall) which was well admired for its delicate sculptures and a Lanna-style, golden-teak building that enshrines relics of Lord Buddha and exhibits Buddha statues, Lanna musical instruments and ancient weapons.Getting there: The temple is located 3 kilometers from Den Chai district or 2 kilometers from provincial town.

Source: https://www.tourismthailand.org/Attraction/wat-phra-that-suthon-mongkhon-khiri

ภาพ :  นักรบตะวันออก



 Loving-Kindness

Loving-Kindness

—Venerable K. Sri Dhammananda Maha Thera

What is lacking in the world today is loving-kindness or goodwill.
In the world today, there is sufficient material wealth. There are very advanced intellectuals, brilliant writers, talented speaker, philosophers, psychologists, scientists, religious advisors, wonderful poets and powerful world leaders. In spite of these intellectuals, there is no real peace and security in the world today. Something must be lacking. What is lacking is loving-kindness or goodwill amongst mankind.

Material gain in itself can never bring lasting happiness and peace. Peace must first be established in man's own heart before he can bring peace to others and to the world at large. The real way to achieve peace is to follow the advice given by religious teachers.

In order to practise loving-kindness, one must first practise the Noble Principle of non-violence and must always be ready to overcome selfishness and to show the correct path to others. The fighting is not to be done with the physical body, because the wickedness of man is not in his body but in his mind. Non-violence is a more effective weapon to fight against evil than retaliation. The very nature of retaliation is to increase wickedness.

In order to practise loving-kindness, one must also be free from selfishness. Much of the love in this world of self-centered, only a love of one is own self:

'Not out of love for the husband loved; but the husband is loved for love of self. Children are loved by the parents, not out of love for the children, but for love of self. The gods are loved, not out of love for the gods, but for love for self. Not out of love is anybody loved, but for love of self are loved.'

Man should learn how to practise selfless love to maintain real peace and his own salvation. Just as suicide kills physically, selfishness kills spiritual progress. Loving-kindness in Buddhism is neither emotional or selfish. It is loving-kindness that radiates through the purified mind after eradicating hatred, jealousy, cruelty, enmity and grudges. According to the Buddha, Metta _ Loving-kindness is the most effective method to maintain purity of mind and to purify the mentally polluted atmosphere.

The word 'love' is used to cover a very wide range of emotions human beings experience. Emphasis on the base animal lust of one sex for another has much debased the concept of a feeling of amity towards another being. According to Buddhism, there are many types of emotions, all of which come under the general term 'love' First of all, there is selfish love and there is selfless love. One has selfish love when one is concerned only with the satisfaction to be derived for oneself without any consideration for the partner's needs or feelings. Jealousy is usually a symptom of selfish love. Selfless love, on the other hand, is felt when one person surrenders his whole being for the good of another _parents feel such love for their children. Usually human beings feel a mixture of both selfless and selfish love in their relationships with each other. For example, while parents make enormous sacrifices for their children, they usually expect something in return.

Another kind of love, but closely related to the above, is brotherly love or the love between friends. In a sense, this kind of love can also be considered selfish because the love is limited to particular people and does not encompass others. In another category we have sexual love, where partners are drawn towards each other through physical attraction. It is the kind that is most exploited by modern entertainment and it can cover anything from uncomplicated teenage infatuations to the most complex of relationships between adults.

On a scale far higher than these, is Universal Love or Metta. This all-embracing love is the great virtue expressed by the Buddha. Lord Buddha, for example, renounce His kingdom, family and pleasures so that He could strive to find a way to release mankind from an existence of suffering. In order to gain His Enlightenment, he had to struggle for many countless lives. A lesser being would have been disheartened, but not the Buddha-elect. It is for this He is called 'The Compassionate One'. The Buddha's boundless love extended not only to human beings but all living creatures. It was not emotional or selfish, but a love without frontiers, without discrimination. Unlike the other kinds of love, Universal love can never end in disappointment or frustration because it expects no reward. It creates more happiness and satisfaction. One who cultivates universal love will also cultivate sympathetic joy and equanimity and he will then have attained to the sublime state.

In this book, The Buddha's Ancient Path Ven. Piyadassi says:

'Love is an active force. Every act of the loving one is done with the stainless mind to help, to succor, to cheer, to make the paths of others easier, smoother and more adapted to the conquest of sorrow, the winning of the highest bliss.

'The way to develop love is through thinking out the evils of hate, and the advantages of non-hate; through thinking out according to actuality, according to karma, that really there is none to hate, that hate is a foolish way of feeling which breeds more and more darkness, that obstructs right understanding. Hate restricts; love release. Hatred strangles; love enfranchises. Hatred brings remorse; love brings peace. Hatred agitates; love quietens, stills, calms. Hatred divides; love unites. Hatred hardens; love softens. Hatred hinders; love helps. And thus through a correct study and appreciation of the effects of hatred and the benefits of love, should one develop love.'

In Metta Sutta, the Buddha has expounded the nature of love in Buddhism. 'Just as a mother would protect her only child even at the risk of her own life, even so, let him cultivate a boundless heart towards all beings. Let his thoughts of boundless love pervade the whole world, above, below and across without any obstruction, without any hatred, without any enmity.'

Credit: Buddhism For World Peace And Humanity 

______________________

Other articles: Karaniya Metta Sutta Chanting , Mangala Sutta Chanting - The greatest blessing ,  Are Buddhists Idol Worshippers? ,  Attainment of Buddhahood , Faith, Confidence and Devotion , Loving-Kindness , Can We Justify War? , Dreams and Their Significance ,  Buddhism and Women  , Modern Religion , Is Buddhism a Theory or a Philosophy? , Hi Beloved Community! , Are Buddhists really idol worshippers?  , Which is the Proper Religion? , Religion in a Scientific Age , How to Save Yourself , Why is there no Peace? , You Protect Yourself , Moral and Spiritual Development , Do It Yourself , Everything is Changeable , The Meaning of Prayer , What is the purpose of life? , The Buddha's Silence , Kathina Robe Dana festival  , What is Kamma?  , The teachings of Buddha , What is Kamma? , Pavāranā day ,  The Law Of Karma , The First Buddhist Council , Practical Vipassana Meditational Exercises By Ven. Mahasi Sayadaw , There are six supreme qualities of Dhamma , Buddhist Paintings: The Life of the Buddha , The life of the Buddha , What is Buddhism? , A Basic Buddhism Guide , The Eight-Fold Path is the fourth of the Four Noble Truths - the first of the Buddha's teachings ,  A Gift of Dhamma , WHAT DID THE BUDDHA TEACH? , THE FOUR NOBLE TRUTHS , A Dhammatalk by Ajahn Chah: The Four Noble Truths , The Middle Way of Buddhism , The Path to Peace , The Middle Way Within , The Training of the Heart , Right Practice - Steady Practice , Question and Answer about Dhamma (QA1 - QA10) , Question and Answer about Dhamma (QA11-QA18) , Questions and Answers with Ajahn Chah , A Dhammatalk by Ajahn Chah:  Questions and Answers , Even One Word Is Enough , Right Restraint , Listening Beyond Words , Where did the Buddha enter Nibbāna? , Knowing the World , Wholehearted Training , Understanding Dukkha , Monastery of Confusion , It Can Be Done , About Being Careful , Unshakeable Peace , Suffering on the Road , Clarity of Insight , Evening Sitting , Transcendence , "Not Sure!" - The Standard of the Noble Ones , Sense Contact - the Fount of Wisdom , In the Dead of Night... , The Flood of Sensuality , Sammā Samādhi - Detachment Within Activity , Maintaining the Standard , Understanding Vinaya , Dhamma Fighting , Toward the Unconditioned , Still, Flowing Water , ''Tuccho Pothila'' - Venerable Empty-Scripture , Living in the World with Dhamma , Meditation , Our Real Home , Why Are We Here? , Making the Heart Good , Epilogue , Right View - the Place of Coolness ,  No Abiding , Convention and Liberation , The Peace Beyond , The Path in Harmony , On Meditation , Training this Mind ,  Just Do It! , Reading the Natural Mind , Living With the Cobra , The Two Faces of Reality , Dhamma Nature , The Last Message of the Buddha , The towering Phra Buddha Maha Nawamin of Wat Muang is one of the tallest statues in the world , "Happy Honey Full Moon Day" , Phra Phuttha Rattana Mongkhon Mahamuni at Wat Bhurapha Piram , The Big Buddha Phuket , Wat Muang, largest sitting Buddha statue in Thailand , The Big Buddha (Hong Kong) , Wat Tham Pha Daen a beautiful hill top temple , WatYaiChaiMongkol (Mongkhon), Ayutthaya, Thailand. , The sacred Buddha head in the roots of the Bodhi Tree. , Wat Phai Lom









Can We Justify War?

Can We Justify War?

—Venerable K. Sri Dhammananda Maha Thera

The difference between a dog fight and a war or between two groups of people is only in its organization.

The history of mankind is a continuous manifestation of man's greed, hatred, pride, jealousy, selfishness and delusion. During the last 3,000 years, men have fought 15,000 major wars. Is it a characteristic of man? What is his destiny? How can men bring destruction to one another?

Although men have discovered and invented many important things, they have also made great advances towards the destruction of their own kind. This is how many human civilizations have been completely erased from this earth. Modern man has become so sophisticated in his art and techniques of warfare that it is now possible for him to turn the whole of mankind into ashes within a few seconds. The world has become a storehouse of military hardware as a result of a little game called 'Military Superiority.'

We are told that the prototype of a nuclear weapon is more powerful than the atomic bomb which was dropped at Hiroshima Japan in August, 1945 is being planned. Scientist believe that a few hundred thermonuclear weapons will chart the course towards universal destruction. Just see what we are doing to our human race! Think what sort of scientific development it is! See how foolish and selfish man is!

Man should not pander to his aggressive instincts. Man should uphold the ethical teachings of the religious teachers and display justice with morality to enable peace to prevail.

Treaties, pacts and peace formulae have been adopted and millions of words have been spoken by countless world leaders throughout the world who proclaim that they have found the way to maintain and promote peace on earth. But for all their efforts, they have not succeeded in removing the threat to man-kind. The reason is that we have all failed to educate our young to truly understand and respect the need for selfless service and the danger of selfishness. To guarantee true peace, we must use every method available to us to educate our young to practise love, goodwill and tolerance towards others.

The Buddhist Attitude

A Buddhist should not be the aggressor even in protecting his religion or anything else. He must try his best to avoid any kind of violent act. Sometimes he may be forced to go to war by others who do not respect the concept of the brotherhood of man as taught by the Buddha. He may be called upon to defend his fellow men from aggression, and as long as he has not renounced the worldly life, he is duty-bound to join in the struggle for peace and freedom. Under these circumstances, he cannot be blamed for his action in becoming a soldier or being involved in defence. However, if everyone were to follow the advice of the Buddha, there would be no reason for war to take place in this world. It is the duty of every cultured man to find all possible ways and means to settle disputes in a peaceful manner, without declaring war to kill his fellow men. The Buddha did not teach His followers to surrender to any form of evil power, be it man or supernatural being.

Indeed, with reason and science, man could conquer nature, and yet man has not yet even secured his own life. Why is it that life is in danger? While devoted to reason and being ruled by science, man has forgotten that he has a heart which has been neglected and has been left to wither and be polluted by passion.

If we cannot secure our own lives, then how can world peace be possible? To obtain peace, we must train our minds to face facts. We must be objective and humble. We must realize that no one person, nor one nation is always wrong. To obtain peace, we must also share the richness of the earth, not necessarily with equality but at least with equity. There can never be absolute equality but surely there can be a greater degree of equity.

It is simply inconceivable that five percent of the world's population should enjoy fifty percent of the its wealth, or that twenty-five percent of the world should be fairly well-fed and some overfed, while seventy-five percent of the world is always hungry. Peace will only come when nations are willing to share and share equitably, the rich to help the poor and the strong to help the weak, thus creating international goodwill. Only if and when these conditions are met, can we envision a world with no excuse for wars.

The madness of the armaments race must stop! We must try to build schools instead of cruisers, hospitals instead of nuclear weapons. The amount of money and human lives that various governments waste in the battlefield should be diverted to build up the economics to elevate the standard of living.

The world cannot have peace until men and nations renounce selfish desires, give up racial arrogance, and eradicate egoistic lust for possession and power. Wealth cannot secure happiness. Religion alone can effect the necessary change of heart and bring about the only real disarmament?that of the mind.

All religions teach people not to kill; but unfortunately this important precept is conveniently ignored. Today, with modern armaments, man can kill millions within one second, that is, more than primitive tribes did in a century.

Very unfortunately some people in certain countries bring religious labels, slogans and banners into their battlefields. They do not know that they are disgracing the good name of religion.

'Verily, O monk,' said the Buddha, 'due to sensuous craving, kings fight with kings, princes with princes, priests with priests, citizens with citizens, the mother quarrels with the son, the son quarrels with the father, brother with brother, brother with sister, sister with brother, friend with friend.' (Majjhima Nikaya)

We can happily say that for the last 2,500 years there has never been any serious discord or conflict created by Buddhists that led to war in the name of this religion. This is a result of the dynamic character of the concept of tolerance contained in the Buddha's teaching.

Credit: Buddhism For World Peace And Humanity 

______________________

Other articles: Karaniya Metta Sutta Chanting , Mangala Sutta Chanting - The greatest blessing ,  Are Buddhists Idol Worshippers? ,  Attainment of Buddhahood , Faith, Confidence and Devotion , Loving-Kindness , Can We Justify War? , Dreams and Their Significance ,  Buddhism and Women  , Modern Religion , Is Buddhism a Theory or a Philosophy? , Hi Beloved Community! , Are Buddhists really idol worshippers?  , Which is the Proper Religion? , Religion in a Scientific Age , How to Save Yourself , Why is there no Peace? , You Protect Yourself , Moral and Spiritual Development , Do It Yourself , Everything is Changeable , The Meaning of Prayer , What is the purpose of life? , The Buddha's Silence , Kathina Robe Dana festival  , What is Kamma?  , The teachings of Buddha , What is Kamma? , Pavāranā day ,  The Law Of Karma , The First Buddhist Council , Practical Vipassana Meditational Exercises By Ven. Mahasi Sayadaw , There are six supreme qualities of Dhamma , Buddhist Paintings: The Life of the Buddha , The life of the Buddha , What is Buddhism? , A Basic Buddhism Guide , The Eight-Fold Path is the fourth of the Four Noble Truths - the first of the Buddha's teachings ,  A Gift of Dhamma , WHAT DID THE BUDDHA TEACH? , THE FOUR NOBLE TRUTHS , A Dhammatalk by Ajahn Chah: The Four Noble Truths , The Middle Way of Buddhism , The Path to Peace , The Middle Way Within , The Training of the Heart , Right Practice - Steady Practice , Question and Answer about Dhamma (QA1 - QA10) , Question and Answer about Dhamma (QA11-QA18) , Questions and Answers with Ajahn Chah , A Dhammatalk by Ajahn Chah:  Questions and Answers , Even One Word Is Enough , Right Restraint , Listening Beyond Words , Where did the Buddha enter Nibbāna? , Knowing the World , Wholehearted Training , Understanding Dukkha , Monastery of Confusion , It Can Be Done , About Being Careful , Unshakeable Peace , Suffering on the Road , Clarity of Insight , Evening Sitting , Transcendence , "Not Sure!" - The Standard of the Noble Ones , Sense Contact - the Fount of Wisdom , In the Dead of Night... , The Flood of Sensuality , Sammā Samādhi - Detachment Within Activity , Maintaining the Standard , Understanding Vinaya , Dhamma Fighting , Toward the Unconditioned , Still, Flowing Water , ''Tuccho Pothila'' - Venerable Empty-Scripture , Living in the World with Dhamma , Meditation , Our Real Home , Why Are We Here? , Making the Heart Good , Epilogue , Right View - the Place of Coolness ,  No Abiding , Convention and Liberation , The Peace Beyond , The Path in Harmony , On Meditation , Training this Mind ,  Just Do It! , Reading the Natural Mind , Living With the Cobra , The Two Faces of Reality , Dhamma Nature , The Last Message of the Buddha , The towering Phra Buddha Maha Nawamin of Wat Muang is one of the tallest statues in the world , "Happy Honey Full Moon Day" , Phra Phuttha Rattana Mongkhon Mahamuni at Wat Bhurapha Piram , The Big Buddha Phuket , Wat Muang, largest sitting Buddha statue in Thailand , The Big Buddha (Hong Kong) , Wat Tham Pha Daen a beautiful hill top temple , WatYaiChaiMongkol (Mongkhon), Ayutthaya, Thailand. , The sacred Buddha head in the roots of the Bodhi Tree. , Wat Phai Lom






วันศุกร์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2565

"ทำอย่างไรเมื่อสอบบาลีตก"

ทำอย่างไรเมื่อสอบบาลีตก

- เราคือคนที่โชคดี เราเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีร่างกายสมบูรณ์พร้อม ได้พบพระพุทธศาสนา เรียนและปฏิบัติธรรมได้ เราเกิดมาตัวเปล่า แต่ตอนนี้เรามีสิ่งดีๆ อยู่มาก แม้จะสอบไม่ผ่าน ยังไม่ได้สิ่งใดเพิ่มมา แต่ก็ไม่ได้สูญเสียประโยคเดิม (ที่สอบได้) ไป ความรู้สึกในครั้งนี้อาจหนักหนา แต่เมื่อเทียบกับภาพรวมของสิ่งดีๆ ที่เราได้รับในชีวิตนี้แล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นัก

- สำหรับนักเรียนชั้นเปรียญเอก หากมองหนทางที่เหลืออยู่แล้วรู้สึกเหนื่อยล้า อย่าลืมย้อนกลับไปมองว่าเราเดินมาได้ไกลขนาดไหนแล้ว ปลายทางข้างหน้าอยู่แค่มือเอื้อม ขอแค่มีกำลังใจจะก้าวต่อไป ก็จะสำเร็จได้ในวันหนึ่ง

- การสอบทุกครั้งมีเหตุปัจจัยที่ควบคุมได้และเหตุปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ หลายสิ่งอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา อาจเรียกว่า บุญกรรม จังหวะชีวิต ฯลฯ เมื่อเรามีความตั้งใจที่ดี พยายามเรียนและสอบจนเต็มความสามารถ อย่างน้อยที่สุดก็เป็นบุญกุศลและทำให้เราได้ประสบการณ์ชีวิตที่มีประโยชน์ (เช่น เติบโตขึ้น มีวุฒิภาวะสูงขึ้น มีทักษะสำหรับสอบในปีต่อไปและเรียนสายอื่นต่อ)

- คนเราทุกข์เพราะ “ความหวัง” (ว่าจะสอบได้) และ “ความกลัว” (ว่าจะสอบตก) แต่เมื่อสิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปดังที่หวังไว้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ดีเสมอไป เรื่องวันนี้ต้องส่งผลดีในวันข้างหน้าสักประการหนึ่ง เช่น ทำให้มีพื้นฐานแน่นหนาจนสามารถเรียนได้ถึงชั้น ป.ธ.๙ / บ.ศ.๙ ทำให้เรารู้จักรับมือกับสถานการณ์อันไม่พึงปรารถนา มีภูมิคุ้มกันทางใจในการใช้ชีวิต

- การสอบตกไม่ได้แปลว่าล้มเหลวหรือจบสิ้น และความพยายามของเราในปีนี้ไม่สูญเปล่าเสียทีเดียว เรายังคงมีโอกาสสอบผ่าน เพียงแต่ใช้เวลานานขึ้นอีกเล็กน้อยเท่านั้น จะสอบ ป.ธ.๙ / บ.ศ.๙ ผ่านปีใดไม่สำคัญ สุดท้ายก็จบเหมือนกัน

- “การสอบตกเป็นบันไดสู่การสอบผ่าน”

- ไม่ควรรู้สึกแย่เมื่อเห็นเพื่อนหรือผู้อื่นสอบผ่าน (ทุกความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นความน้อยใจชีวิตตนเอง ความรู้สึกว่าโลกนี้ไม่ยุติธรรม ฯลฯ)

o ทำไมคนนี้ขยันน้อยกว่าเราแต่สอบผ่าน?  เราไม่สามารถตัดสินใครได้จากเพียงภาพที่มองเห็น คนที่สอบผ่านอาจจะพยายามเรียนหนังสือมามากจนแลกด้วยสุขภาพหรือความเสียโอกาสในทางอื่นที่เราไม่รู้ เราอาจจะมองเห็นแต่ด้านความสำเร็จของเขาจนกระทั่งลืมไปว่าทุกคนล้วนแต่มีความทุกข์ ทุกข์คนละแบบ

o ทำไมคนนี้บอกว่าทำข้อสอบไม่ได้ แต่สอบผ่าน?  สิ่งตัดสินคือวินิจฉัยของกรรมการตรวจ ไม่ใช่ความรู้สึกขณะสอบ เขาอาจทำได้ถูกต้องและไม่เสียมากนัก เพียงแต่รู้สึกยากและท้อแท้ใจจึงบอกว่าทำไม่ได้

o ทำไมคนนี้ไม่เรียนแต่สอบผ่าน ดูชอบมาพากล?  เราก็ไม่รู้เรื่องคนอื่นดีพอจะไปตัดสินเขาอีกเช่นกัน และหากจะมีผู้ใดประพฤติมิชอบจริง เราก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเดือดร้อนแทน เพราะการควบคุมการสอบเป็นหน้าที่กรรมการ ไม่ใช่หน้าที่ของเราผู้เป็นนักเรียน อนึ่ง ไม่ว่าใครจะสร้างกุศลหรืออกุศล ก็เขาทั้งนั้นรับผลเอง เราไม่ใช่ผู้รับผลกรรมของใครทั้งสิ้น เราเป็นผู้รับผิดชอบการกระทำและความถูกต้องชอบธรรมของตนเองเท่านั้น

- ไม่ควรใส่ใจโลกธรรม ชีวิตคนแต่ละคนต้องพบกับเหตุการณ์ที่น่าปรารถนาและเหตุการณ์ที่ไม่พึงปรารถนาอยู่เสมอ ไม่มีใครโชคดีตลอดกาลและโชคร้ายตลอดกาล แม้แต่คนที่สอบผ่านก็ยังมีความทุกข์ด้านอื่นๆ เราต้องรักษาความหนักแน่นมั่นคงในตนเองไว้ อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อสุขภาพจิตในการใช้ชีวิตต่อไป

o วิธีปล่อยวางโลกธรรมอย่างง่าย = คิดถึงความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของชีวิต ได้อะไรมาก็นำอะไรไปไม่ได้นอกจากบาปบุญ, คิดถึงกฎแห่งกรรม และโทษของสังสารวัฏ

o ความหนักแน่นมั่นคงในตนเอง = ความหนักแน่นมั่นคงภายใน ไม่ว่าจะต้องเผชิญสถานการณ์ใดก็ตาม ความหนักแน่นมั่นคงชนิดนี้ไม่ตกไปสู่ความหยิ่งทะนงไม่ฟังใคร และไม่ตกไปสู่ความรู้สึกไร้ค่าดูถูกตนเอง

- ผู้ที่สอบผ่านหลายรูป/ท่าน ใช้ความเพียรพยายามเป็นเวลาหลายปีจึงสอบผ่าน ท่านเหล่านั้นได้พิสูจน์ให้เห็นว่าความพยายามไม่ไร้ผล หากเราพยายามต่อไป เราก็มีโอกาสจะสอบผ่านเช่นเดียวกัน ขอเพียงแต่รักษากำลังใจของตนเองไว้ อย่าปล่อยให้ความรู้สึกไม่ดีในวันนี้ทำลายวันข้างหน้า พร้อมจะสู้ต่อไป ทิ้งอดีตและก้าวไปสู่อนาคตไหม?

- มีแรงจูงใจหลายประการทั้งในระดับโลกียะและโลกุตระ : เพื่อการศึกษาต่อและอนาคตของตนเอง, เพื่อบิดามารดา, เพื่อครูบาอาจารย์, เพื่อกิจการพระศาสนา, เพื่อความหลุดพ้น ฯลฯ

- หากมีฉันทะในการเรียนแผนกบาลีมากที่สุด (ไม่ได้ค้นพบว่าตนเองชอบสายอื่นและต้องการเปลี่ยนไปเรียน/ทำงานอื่น) และเลือกจะเรียน/สอบแผนกบาลีต่อไป จุดหมายปลายทางรออยู่ข้างหน้า จะเลิกล้มเสียในขณะนี้ทั้งที่ยังมีโอกาส หรือจะลุกขึ้นก้าวต่อไป?

ขอเป็นกำลังใจให้นักเรียนทุกรูป/ท่านนะคะ

๒๔ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๕

สุกัญญา เจริญวีรกุล บ.ศ.๙, สำนักเรียนวัดสามพระยา






วันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2565

บุญกรรมต้องทำเอง

บุญกรรมต้องทำเอง

อตฺตนาว  กตา  ลกฺขี,    อลกฺขี  อตฺตนา  กตา;
น  หิ  ลกฺขึ  อลกฺขิญฺจ,    อญฺโญ  อญฺญสฺส  การิโต.

บุคคลสร้างสิริมงคลด้วยตนเอง  และสร้างสิ่งที่มิใช่สิริมงคลด้วยตนเอง  เพราะคนอื่นจะสร้างสิริมงคลหรือสิ่งที่  มิใช่สิริมงคลให้คนอื่นหาได้ไม่.-๑

(ธรรมนีติ ธนกถา ๘๐, มหารหนีติ ๒๕๐, ขุ. ชา. ๒๗/๘๘๕ สิริกาฬกัณณิชาดก)

ศัพท์น่ารู้ :

อตฺตนาว ตัดบทเป็น อตฺตนา+เอว (ด้วยตนนั่นเทียว, ด้วยตนเท่านั้น)

กตา (ถูกกระทำแล้ว) กร+ต > กต+สิ

ลกฺขี, (โชคดี, ศรี, สิริมงคล, สมบัติ, บุญ, วาสนา) ลกฺขี+สิ (อิต.)

อลกฺขี (ไม่มีโชค, ไม่มีศรี, ไม่มีสมบัติ, หมดบุญ, สิ้นวาสนา) น+ลกฺขี > อลกฺขี+สิ

อตฺตนา (ด้วยตนเอง) อตฺต+นา

น (ไม่, หามิได้) นิบาตบอกปฏิเสธ

หิ (ที่แท้, ที่จริง, จริงอยู่) นิบาต

ลกฺขึ (ซึ่งสิริมงคง) ลกฺขี+อํ

อลกฺขิญฺจ ตัดบทเป็น อลกฺขึ+จ (และซึ่งสิ่งที่มิใช่สิริมงคล) อลกฺขี+อํ

อญฺโญ (คนอื่น) อญฺญ+สิ สัพพนาม

อญฺญสฺส (แก่ผู้อื่น) อญฺญ+ส สัพพนาม

การิโต (ให้กระทำ) กร+เณ+อิ+ต > การิต+สิ

ส่วนในมหารหนีติ (คาถา ๒๕๐) คาถานี้ มีการใช้ศัพท์ที่ต่างกันนิดหน่อย ดังนี้.

อตฺตนา  กุรุเต  ลกฺขี,  อลกฺขีจาปิ  อตฺตนา;

น  หิ  ลกฺขี  อลกฺขี จ,  อญฺโญ  อญฺญสฺส  กุรุเต.

แต่ในพระบาฬี-ชาดก (ขุ. ชา. ๒๗/๘๘๕, สิริกาฬกัณณิชาดก) มีข้อความดังนี้.

อตฺตนา  กุรุเต  ลกฺขึ,  อลกฺขึ  กุรุเตตฺตนา;

น  หิ  ลกฺขึ  อลกฺขึ  วา,  อญฺโญ  อญฺญสฺส  การโก.

-๑ คำแปล จากคำนำหนังสืออุปปาตสันติ โดยพระคันธสาราภิวงศ์ วัดท่ามะโอ จังหวัดลำปาง.

อีกสำนวนหนึ่งจาก โลกนีติไตรพากย์ ของ เสฐียรโกเศศ-นาคประทีป ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้

ความมีบุญวาสนาตนก็ทำไว้เอง ความเสื่อมบุญวาสนา  ตนก็ทำไว้เอง ความมีบุญวาสนาหรือเสื่อมบุญวาสนา  คนอื่นทำให้แก่คนอื่นไม่ได้เลย ฯ

อีกสำนวนหนึ่ง จากราชนีติ ธรรมนีติ โดย นายทอง หงศ์ลดารมภ์ (มหากิม) ท่านแปลไว้น่าฟัง ดังนี้...

ความมีบุญวาสนา ตนก็ทำไว้เอง  ความเสื่อมบุญวาสนา ตนก็ทำไว้เอง  ความมีบุญหรือมีกรรม  ใครทำให้ใครไม่ได้เลย.

6. ธนกถา นิฏฺฐิตา  :  จบแถลงทรัพย์ 👉 75. อริยทรัพย์ ๗ อย่าง ,  76. เหล่าชนผู้มีทรัพย์ , 77. ทรัพย์ช่วยได้78. ทรัพย์เพื่อนแท้ , 79. ทรัพย์มีเพื่อนก็มา , 80. บุญกรรมต้องทำเอง

1. อาจริยกถา แถลงอาจารย์ , 2. สิปปกถา - แถลงศิลปะ  , 3. ปัญญากถา - แถลงปัญญา , 4. สุตกถา - แถลงความรู้ , 5. กถากถา - แถลงถ้อยคำ , 6. ธนกถา - แถลงทรัพย์ , 7. เทสกถา - แถลงประเทศ

Credit: Palipage: Guide to Language - Pali