ผู้มีปัญญาย่อมไม่ห่วงใยชีวิต

ผู้มีปัญญาย่อมไม่ห่วงใยชีวิต

[ณ กาฬศิลาข้างภูเขาอิสิคิลิ กรุงราชคฤห์ พระโคธิกะเพียรปฏิบัติธรรม ตั้งใจมั่นจนบรรลุเจโตวิมุตติ (หลุดพ้นจากกิเลสด้วยฌานและสมาธิผ่านการฝึกจิต) แล้วก็ออกจากสมาธิ กลับไปกลับมาอยู่ 7 ครั้ง (ด้วยเพราะอาพาธ) จนคิดว่า เราน่าจะเอาอาวุธมาจบชีวิตตัวเองเลยดีกว่า ขณะนั้น มารได้ไปบอกเรื่องนี้กับพระพุทธเจ้าซึ่งอยู่ที่วิหารเวฬุวันว่า]

ม:  สาวกของท่านกำลังคิดจะตาย ขอท่านจงไปห้ามเสียเถิด  

สาวกของท่านยังไม่ได้บรรลุอรหันต์ ทำไมถึงจะมาฆ่าตัวตายเล่า

พ:  ผู้มีปัญญาย่อมไม่ห่วงใยชีวิต ภิกษุโคธิกะ ได้ถอนตัณหาพร้อมราก บรรลุนิพพานแล้ว

[ลำดับนั้น พระพุทธเจ้าได้ชวนเหล่าภิกษุให้ไปยังกาฬศิลากัน เมื่อไปถึง พระพุทธเจ้าได้เห็นพระโคธิกะนอนคอพับอยู่บนเตียงแล้ว โดยขณะนั้นได้มีควันหมอกพลุ่งไปหลายทิศทาง]

พ:  พวกเธอเห็นควันหมอกนั้นไหม?

ภ:  เห็น ท่าน

พ:  นั่นคือมาร กำลังเที่ยวหาวิญญาณของโคธิกะ ด้วยคิดว่าคงจะอยู่ที่ไหนสักแห่ง แต่วิญญาณโคธิกะไม่อยู่แล้ว โคธิกะปรินิพพานแล้ว

_________

ที่มา: เรียบเรียงจากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่มที่ 25 (พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ภาค 1 เล่ม 2 โคธิกสูตร ข้อ 488), 2559, น.53-55

Credit:เพจ พระพุทธเจ้าพูดอะไร

รถสู่นิพพาน , ผลของการมีสติรู้ตัวทุกลมหายใจ , ใบไม้หนึ่งกำมือ , เมื่อไม่ยึดติดยินดีในสิ่งใดแม้แต่ชีวิตและร่างกาย ก็จะไม่ทุกข์ , ทำอย่างไรจะออกจากทุกข์ไปได้ , 'ความอยาก' ทำให้เราเวียนว่ายไม่จบสิ้น , อะไรที่จะทำให้เราอยู่อย่างเป็นสุข? , อะไรที่ทำให้จิตเศร้าหมอง?

"วัดบึงลัฏฐิวัน" จ.พระนครศรีอยุธยา

ประดิษฐาน “พระพุทธเมตตาชยันตีศรีโสภณอโยธยา” ปางคันธราช ประดับกระเบื้องโมเสคสีขาวรอบๆ องค์พระ ล้ำค่าศิลปะ ขนาดหน้าตัก 19 เมตร กราบพระธาตุหลวงปู่ชา เป็นสาขาที่ 20 วัดหนองป่าพง 

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share