คนที่อวดฉลาดมักไม่รู้สึกตัวว่าตนโง่

คนที่อวดฉลาดมักไม่รู้สึกตัวว่าตนโง่

คนโง่ที่สำคัญตนว่าเป็นบัณฑิต แม้มาอยู่ในสำนักเรียนก็ไม่ยอมเข้าเรียน ไม่ยอมรับฟังคำสั่งสอนโดยเคารพเดินเข้าๆ ออกๆ ห้องเป็นว่าเล่น มักอวดว่าตนรู้แล้วเรื่องแค่นี้ เพื่อนๆเรียนไม่เก่งเหมือนตน ไม่ใส่ใจท่องสูตรแห่งธรรมและวินัย ติดอบายมุข ไม่บำเพ็ญข้อปฏิบัติที่ควรบำเพ็ญ นี่แหละคนโง่ที่อวดฉลาด

แต่คนโง่ คือมิใช่เป็นบัณฑิต ย่อมสำคัญคือย่อมรู้ความที่ตนเป็นคนโง่ คือความเป็นคนเขลานั้นด้วยตนเองว่า "เราเป็นคนเขลา" คนโง่นั้นก็พอจะเป็นบัณฑิตได้บ้าง หรือพอจะเป็นเช่นกับบัณฑิตได้บ้าง ก็เพราะเขารู้อยู่ว่า "เราเป็นคนโง่" จึงเข้าไปหา เข้าไปนั่งใกล้คนอื่นซึ่งเป็นบัณฑิต อันบัณฑิตนั้นกล่าวสอนอยู่ พร่ำสอนอยู่ เพื่อประโยชน์แก่ความเป็นบัณฑิต เรียนเอาโอวาทนั้นแล้ว ย่อมเป็นบัณฑิต หรือเป็นบัณฑิตยิ่งกว่าก็ได้ ดังนี้.

________

สาระธรรมจากอรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท พาลวรรค (เรื่องโจรผู้ทำลายปม)

พระมหาวัชระ เชยรัมย์ (ติกฺขญาโณ) วัดสามพระยา กรุงเทพฯ

20/7/65

ศีล , ชีวิตมิได้มีแต่วันนี้ , บุญบาปล้วนแต่เป็นเครื่องข้อง , ความกังวล มักเกิดจากความยึดถือด้วยตัณหาในฐานะ ๓ อย่าง , เครื่องกั้นมิให้สิ้นไปจากอาสวะ , บางครั้งต้องอยู่คนเดียวให้เป็น , มัวร่าเริงหรือเพลิดเพลินอะไรกันหนอ ? , เหตุที่จะนำสุขมาให้ คือการรักษาคุ้มครองจิตไว้ให้ได้ , ลมรังควานต้นไม้ที่ทุพพลภาพได้ฉันใด , จิตประณีตเริ่มจาก , คุณสมบัติของคนดีเริ่มจาก , “บัณฑิตนั้น พึงเป็นผู้มีศีล มีปัญญา และตั้งอยู่ในธรรม” ,  ถ้าเจอคนแบบนี้ไม่ต้องกลัว ไม่เท่าไรหรอก ? , อาปายิกสูตร , ตาดีได้ ตาร้ายเสีย ? , เหตุเกิดแห่งอกุศลกรรม , การจะไปมาหาสู่เข้าเป็นพวกเดียวกัน หรือคบค้ากัน หรือคบค้าสมาคมกัน , อามิสกับธรรมพระพุทธองค์มักแสดงไว้คู่กันเสมอ , ไม่มีใครที่ไม่เคยทำอะไรผิดเลย ,  เหตุไฉนผิวพรรณจึงผ่องใส ? , ทุกข์ปรากฎที่ไหนต้องดับที่นั้น , รู้เพื่อละ , การดับทุกข์ได้จริงและถูกต้อง ต้องไม่ทำบาปดับทุกข์ , การใคร่ครวญก่อนแล้วจึงตัดสินใจเป็นการดี

"พุทธอุทยานมาฆบูชาอนุสรณ์" จ.นครนายก

ประดิษฐานพระพุทธรูปปางแสดงโอวาทปาติโมกข์องค์ใหญ่ ล้อมรอบด้วยพระพุทธรูป 1,250 องค์ แสดงถึงเหตุการณ์สำคัญในวันมาฆบูชา ที่พระสาวกทั้ง 1,250 องค์ มาประชุมพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share