“ทบทวนความเป็นแม่” -พระเมธีวชิโรดม หรือ ว.วชิรเมธี
สถานภาพ ของความเป็น “แม่” เป็นสถานภาพอันประเสริฐ สูงส่งมาก โบราณจึงถือว่า คำว่า “แม่” เป็นหนึ่งใน “คำศักดิ์สิทธิ์” ในชีวิตของลูก
ในพระพุทธศาสนา ท่านยกย่องแม่ว่าเป็นบุคคลสำคัญ ผู้มีคุณูปการต่อลูกมาก เพราะแม่ (รวมถึงพ่อ) ได้ทำบทบาทดังต่อไปนี้
๑. แม่เป็น “พระพรหมของลูก” เพราะแม่ประกอบด้วยพรหมวิหารธรรม คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา (ในยามปกติ แม่มีเมตตา (ปรารนาดีต่อลูก) ในยามมีปัญหา แม่มีกรุณา (ช่วยเหลือลูก) ในยามก้าวหน้า แม่มีมุทิตา (พลอยยินดีกับลูก) ในยามตั้งตัวได้ แม่มีอุเบกขา (เป็นกลาง-ไม่แทรกแซงชีวิตลูก)
๒. แม่เป็น “อาจารย์คนแรกของลูก” เพราะแม่สอนลูกก่อนครูทุกคนในโรงเรียน
๓. แม่เป็น “ผู้ควรแก่ของคำนับของลูก” เพราะแม่ทำหน้าที่ของตนได้สมบูรณ์ ลูกๆ จึงตอบแทนด้วยข้าวปลาอาหาร ของมีค่าประดามีที่คู่ควรแก่ความเป็นผู้ทรงคุณ
๔. แม่เป็น “ผู้สอนให้รู้จักโลก” เพราะแม่ทำให้ลูกเกิดมาในโลก ลูกจึงได้เผชิญกับความสุข ความทุกข์ และเหตุการณ์ต่างๆ มากมายในชีวิต
๕. แม่เป็น “ผู้อนุเคราะห์ลูก” เพราะแม่ต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเลี้ยงดู ลูกๆ ให้มีชีวิตรอด
นอกจากนี้ ในพระไตรปิฎก ท่านระบุว่า แม่ (รวมถึงพ่อ) ที่ดีควรทำหน้าที่ ๕ ประการต่อไปนี้ต่อลูกๆ นั่นคือ
๑. ห้ามปรามมิให้ทำความชั่ว
๒. สอนให้ตั้งตัวอยู่ในความดี
๓. วางรากฐานแห่งชีวีด้วยการศึกษา
๔. ช่วยพิจารณาเมื่อลูกจะมีคู่ชีวิต
๕. มอบมรดกให้เป็นกรรมสิทธิ์เมื่อถึงเวลาอันควร
คนเป็นพ่อ เป็นแม่ ควรหมั่นถามตัวเองอยู่เสมอว่า เราได้ทำหน้าที่ของตนเอง ในฐานะพ่อ แม่ อย่างที่ควรจะทำแล้วหรือยัง ?
0 comments: