๑. อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ ปาปา จิตฺตํ นิวารเย,
ทนฺธํ หิ กรโต ปุญฺญํ ปาปสฺมึ รมตี มโน ฯ๑๑๖ฯ
พึงรีบเร่งกระทำความดี และป้องกันจิตจากความชั่ว เพราะเมื่อกระทำความดีช้าไป ใจจะกลับยินดีในความชั่ว
Make haste in doing gook, And check your mind from evil, Who so is slow in making merit-His mind delights in evil.
๒. ปาปญฺเจ ปุริโส กยิรา น นํ กยิรา ปุนปฺปุนํ,
น ตมฺหิ ฉนฺทํ กยิราถ ทุกฺโข ปาปสฺส อุจฺจโย ฯ๑๑๗ฯ
ถ้าหากจำต้องทำชั่วไซร้ ก็ไม่ควรทำบ่อยนัก และไม่ควรพอใจในการทำชั่วนั้น เพราะการสะสมบาป นำทุกข์มาให้
Should a man commit evil, Let him not do it again and again, Nor turn his heart to delight therein; Painful is the heaping-up of evil.
๓. ปุญฺญญฺเจ ปุริโส กยิรา กยิราเถนํ ปุนปฺปุนํ,
ตมฺหิ ฉนฺทํ กยิราถ สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย ฯ๑๑๘ฯ
ถ้าหากจะทำความดี ก็ควรทำดีบ่อยๆ ควรพอใจในการทำความดีนั้น เพราะการสะสมความดีนำสุขมาให้
Should a man perform merit, Let him do it again and again, And trun his mind to delight therein; Blissful is the piling-up of merit.
๔. ปาโปปิ ปสฺสตี ภทฺรํ ยาว ปาปํ น ปจฺจติ,
ยทา จ ปจฺจตี ปาปํ อถ ปาโป ปาปานิ ปสฺสติ ฯ๑๑๙ฯ
เมื่อบาปยังไม่ส่งผล คนชั่วก็เห็นว่าเป็นของดี ต่อเมื่อมันเผล็ดผลเมื่อใด เมื่อนั้นแหละเขาจึงรู้พิษสงของบาป
For the evil-doer all is well, While the evil ripens not; But when his evil yields its fruit, He sees the evil results.
๕. ภทฺโรปิ ปสฺสตี ปาปํ ยาว ภทฺรํ น ปจฺจติ,
ยทา จ ปจฺจตี ภทฺรํ อถ ภทฺโร ภทฺรานิ ปสฺสติ ฯ๑๒๐ฯ
เมื่อความดียังไม่ส่งผล คนดีก็มองเห็นความดีเป็นความชั่ว ต่อเมื่อใดความดีเผล็ดผล เมื่อนั้นแหละเขาจึงจะเห็นผลของความดี
For the good man, perhaps, all is ill, While as yet his good is not ripe; But when it bears its fruit, He sees the good results.
๖. มาวมญฺเญถ ปาปสฺส น มตฺตํ อาคมิสฺสติ,
อุทพินฺทุนิปาเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ,
อาปูรติ พาโล ปาปสฺส โถกํ โถกมฺปิ อาจินํ ฯ๑๒๑ฯ
อย่าดูถูกความชั่วเล็กน้อยว่าจักไม่สนองผล น้ำตกจากเวหาทีละหยาดๆ ยังเต็มตุ่มได้ คนพาลทำความชั่วทีละเล็กละน้อย ย่อมเต็มด้วยความชั่วได้เช่นกัน
Despise not evil, Saying, 'It will not come to me'; Drop by drop is the waterpot filled, Lidewise the fool, gathering little by little, Fills himself with evil.
๗. มาวมญฺเญถ ปุญฺญสฺส น มตฺตํ อาคมิสฺสติ,
อุทพินฺทุนิปาเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ,
อาปูรติ ธีโร ปุญฺญสฺส โถกํ โถกมฺปิ อาจินํ ฯ๑๒๒ฯ
อย่าดูถูกบุญเล็กน้อยว่าจักไม่สนองผล น้ำตกจากเวหาทีละหยาดๆ ยังเต็มตุ่มได้ นักปราชญ์สะสมบุญทีละเล็กละน้อย ย่อมเต็มด้วยบุญได้เช่นกัน
Despise not merit, Saying, 'It will not come to me'; Drop by drop is the waterpot filled, Likewise the man, gathering little by little Fills himself with merit.
๘. วาณิโชว ภยํ มคฺคํ อปฺปสตฺโถ มหทฺธโน,
วิสํ ชีวิตุกาโมว ปาปานิ ปริวชฺชเย ฯ๑๒๓ฯ
พ่อค้ามีทรัพย์มาก มีพวกน้อย ละเว้นทางที่มีภัย คนรักชีวิตละเว้นยาพิษ ฉันใด บุคคลพึงละบาป ฉันนั้น
As a rich merchant, with small escort, Avoids a dangerous path, As one who loves life avoids poison, Even so should one shun evil.
๙. ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ,
นาพฺพณํ วิสมเนฺวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต ฯ๑๒๔ฯ
เมื่อมือไม่มีแผล บุคคลย่อมจับต้องยาพิษได้ ยาพิษนั้นไม่สามารถทำอันตรายได้ บาปก็ไม่มีแก่ผู้ไม่ทำบาป
If no wound there be in the hand, One may handle poison; Poison does not affect one who has no wound; There is no ill for him who does no wrong.
๑๐. โย อปฺปทุฏฺฐสฺส นรสฺส ทุสฺสติ,
สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส,
ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ,
สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโต ฯ๑๒๕ฯ
บาปก็ย่อมตามสนองผู้โง่เขลา ซึ่งทำร้ายบุคคลที่ไม่ทำร้ายตอบ ผู้หมดจด ปราศจากกิเลส ดุจธุลีที่ซัดทวนลม (วกกลับมาหาผู้ซัด)
Whosoever offends a harmless person, One pure and guiltles, Upon that very fool the evil recoils Even as fine dust thrown against the wind.
๑๑. คพฺภเมเก อุปปชฺชนฺติ นิรยํ ปาปกมฺมิโน,
สคฺคํ สุคติโน ยนฺติ ปรินิพฺพนฺติ อนาสวา ฯ๑๒๖ฯ
สัตว์บางพวกกลับมาเกิดอีก พวกที่ทำบาป ไปนรก พวกที่ทำดี ไปสวรรค์ พวกที่หมดอาสวกิเลส ปรินิพพาน
Some are born in the womb again; The evil-doers are born in hell; The good go to heaven; The Undefiled Ones attain Nibbana.
๑๒. น อนฺตลิกฺเข น สมุทฺทมชฺเฌ,
น ปพฺพตานํ วิวรํ ปวีสํ,
น วิชฺชตี โส ชคติปฺปเทโส,
ยตฺรฏฺฐิโต มุญฺเจยฺย ปาปกมฺมา ฯ๑๒๗ฯ
ไม่ว่าบนท้องฟ้า ไม่ว่าท่ามกลางสมุทร ไม่ว่าในหุบเขา ไม่มีแม้แต่แห่งเดียว ที่ผู้ทำกรรมชั่วอาศัยอยู่ จะหนีพ้นกรรมไปได้
Neither in the sky nor in mid-ocean, Nor in the clefts of the rocks, Nowhere in the world is a place to be found Where abiding one may escape from (the consequences of) an evil deed.
๑๓. น อนฺตลิกฺเข น สมุทฺทมชฺเฌม,
น ปพฺพตานํ วิวรํ ปวีสํ,
น วิชฺชตี โส ชคติปฺปเทโส,
ยตฺรฏฺฐิตํ นปฺปสเหยฺย มจฺจุ ฯ๑๒๘ฯ
ไม่ว่าบนท้องฟ้า ไม่ว่าท่ามกลางสมุทร ไม่ว่าในหุบเขา ไม่มีแม้สักแห่งเดียว ที่คนเราอาศัยอยู่แล้ว จะหนีพ้นความตายได้
Neither in the sky no in mid-ocean, Nor in the clefts of the rocks, Nowhere in the world is found that place Where abiding one will not be overcome by death.
ที่มา : หนังสือพุทธวจนในธรรมบท โดย อ.เสถียรพงศ์ วรรณปก
1. หมวดคู่ - THE PAIRS, 2. หมวดไม่ประมาท - Heedfulness, 3. หมวดจิต - The Mind, 4. หมวดดอกไม้ - THE FLOWERS, 5. หมวดคนพาล - THE FOOL, 6. หมวดบัณฑิต - The Wise, 7. หมวดพระอรหันต์ - THE WORTHY, 8. หมวดพัน - THE THOUSANDS, 9. หมวดบาป - EVIL, 10. หมวดลงทัณฑ์ - PUNISHMENT, 11. หมวดชรา - OLD AGE, 12. หมวดตน - THE SELF, 13. หมวดโลก - THE WORLD, 14. หมวดพระพุทธเจ้า - THE ENLIGHTENED ONE, 15. หมวดความสุข - HAPPINESS, 16. หมวดความรัก - AFFECTIONS, 17. หมวดความโกรธ - ANGER, 18. หมวดมลทิน - IMPURITY, 19. หมวดเที่ยงธรรม - THE JUST, 20. หมวดทาง - THE PATH, 21. หมวดเบ็ดเตล็ด - MISCELLANEOUS, 22. หมวดนรก - HELL, 23. หมวดช้าง - THE ELEPHANT, 24. หมวดตัณหา - CRAVING, 25. หมวดภิกษุ - THE MONK, 26. หมวดพราหมณ์ - THE BRAHMANA
0 comments: