ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอแล จึงจะชื่อว่าเป็นบัณฑิต มีปัญญามาก ?
☸️
โส ภิกฺขุ ฯเปฯ ภควนฺตํ อุตฺตรึ ปญฺหํ อปุจฺฉิ ปณฺฑิโต มหาปญฺโญ ปณฺฑิโต มหาปญฺโญติ ภนฺเต วุจฺจติ. กิตฺตาวตา นุ โข ภนฺเต ปณฺฑิโต มหาปญฺโญ โหตีติ ฯ
ภิกษุนั้น ฯลฯ จึงได้ทูลถามปัญหา กะพระผู้มีพระภาค ยิ่งขึ้นไปว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่า บุคคลผู้เป็นบัณฑิต มีปัญญามาก ผู้เป็นบัณฑิต มีปัญญามาก ดังนี้. ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอแล จึงจะชื่อว่าเป็นบัณฑิต มีปัญญามาก ?
อิธ ภิกฺขุ ปณฺฑิโต มหาปญฺโญ เนวตฺตพฺยาพาธาย เจเตติ น ปรพฺยาพาธาย เจเตติ น อุภยพฺยาพาธาย เจเตติ อตฺตหิตํ ปรหิตํ อุภยหิตํ สพฺพโลกหิตเมว จินฺตยมาโน จินฺเตติ เอวํ โข ภิกฺขุ ปณฺฑิโต มหาปญฺโญ โหตีติ ฯ
พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า :- ดูก่อนภิกษุ บุคคลผู้เป็นบัณฑิต มีปัญญามาก ในธรรมวินัยนี้ ย่อมไม่คิดเพื่อเบียดเบียนตน ย่อมไม่คิดเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น ย่อมไม่คิดเพื่อเบียดเบียนตนและผู้อื่น เมื่อคิด ย่อมคิดเพื่อเกื้อกูลแก่ตน เกื้อกูลแก่ผู้อื่น เกื้อกูลแก่ตนและผู้อื่น และเกื้อกูลแก่โลกทั้งหมดทีเดียว ดูก่อนภิกษุ บุคคล จึงจะชื่อว่าเป็นบัณฑิต มีปัญญามาก อย่างนี้แล.
🌻
ที่มา: พระไตรปิฎก บาลี (สยามรัฐ) เล่มที่ ๒๑
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส จตุกฺกนิปาตา
🌻🌻🌻
0 comments: